Tenmu

Na zijn overwinning met de Jinshin oorlog liet Tenmu meteen in Asuka zijn paleis Kiyomihara bouwen op de plaats waar Jomei, Kôgyoku en Sanmei hun residenties hadden. Binnen vier jaar groeide echter het idee van een hoofdstad als politiek centrum met ambtenaren gepositioneerd rond de heerser. Zo gaf Tenmu het bevel tot het bouwen[4] van de eerste echte hoofdstad van Japan: Fujiwara-kyō, gelegen in Asuka[5]. Hij stierf echter voor de stad af was. Zijn vrouw, keizerin Jitō, nam er in 694 haar intrek. De naam Fujiwara-kyō werd echter nooit gebruikt in de Nihonshoki. Men verwees ernaar met de naam Aramashi-kyō. Fujiwara-kyō bleef de hoofdstad onder het bewind van keizer Monmu en keizerin Genmei. In 710 verhuisde de hoofdstad naar Heijō-kyō in Nara, het officiële begin van de Nara-periode.

Een manuscript uit de Kojiki

Keizer Tenmu gaf in 680 de opdracht tot het schrijven van de Kojiki. Hij beval Hieda no Are, een verteller aan het hof, de inhoud van twee geschriften te onthouden en ze samen te voegen tot een verhaal. Door de dood van keizer Tenmu, werd de Kojiki pas onder het bewind van Genmei op papier gezet en voltooid in 712. Ō no Yasumaro compileerde en annoteerde het door Hieda no Are gedicteerde verhaal en maakte er een boek van in drie rollen. Yasumaro heeft mee gevochten in de Jinshin Oorlog aan Tenmu’s zijde. In het voorwoord van de Kojiki staat geschreven dat Tenmu de fouten in de Nihonshoki wou wissen en de waarheid herstellen, met als doel een correcte sjabloon voor bestuur verstrekken die dient als een basisstructuur voor de staat en een fundering voor het keizerschap.

Tenmu gebruikte het Boeddhisme voor de bescherming van zijn stad alsook voor zijn gezondheid en die van zijn familie. Hij liet dan ook veel boeddhistische tempels en kloosters bouwen.

In 663 wou keizer Tenji de bouw van de Yamadadera tempel hervatten. De werken werden echter pas hervat in 673, nadat Tenmu keizer werd. In 676 was de tempel af. Vervolgens gaf Tenmu in 678 de opdracht om een beeld van de Boeddha Yakushi te maken, ter herdenking van Kurayamada[6]. In 685 was deze af.

Voor zijn gezondheid en die van zijn familie, keerde Tenmu zich vooral naar de godheid Yakushi[7]. Toen het slecht ging met de gezondheid van zijn vrouw, keizerin Jitō, liet Tenmu in 680 de Yakushi-ji bouwen in de hoofdstad Fujiwara-kyō. De tempel werd voltooid in 698, dus pas na de dood van Tenmu. Na zijn dood in 686, gingen de werken verder onder de leiding van keizerin Jitō. Later werd de Yakushi-ji verplaatst naar de nieuwe hoofdstad Heijō-kyō in Nara.

Hij liet ook de Takechi no O-dera hernoemen als de Daikan Daiji. In 729 werd de tempel heropgebouwd in Heijō-kyō. Dankzij hem werd de Ise-jingū hersteld en elke twintig jaar opnieuw opgebouwd, waarschijnlijk uit dank voor de steun van Amaterasu[8] tijdens de Jinshin Oorlog.

Yin-yang kennis kwam via het Koreaanse rijk Paekche tijdens de zesde eeuw naar Yamato via boeddhistische monniken. Het bureau hield zich bezig met astrologie, astronomie, kalenders, tijdmeting en waarzeggerij. Alle zaken die verband hielden met vreemde natuurverschijnselen moesten gemeld worden aan Tenmu via dit bureau. Het personeel waren aanvankelijk vluchtelingen uit Paekche of boeddhistische monniken. Aan het einde van de zevende eeuw werden deze echter vervangen door monniken die eerst geseculariseerd werden. Het was verboden om Yin-yang gerelateerde kennis of speculatie te onthullen aangezien het om vertrouwelijke informatie ging. Yin-yang specialisten werden o.a. tijdens oorlogen ter defensie opgeroepen. Vanaf de tiende eeuw werd het bureau geleid door leden van de Abe en Kamo clan.

Kabane was het systeem van rangen voor clans aan het keizerlijke hof. Er waren acht rangen: mahito, ason, sukune, imiki, michinoshi, omi, muraji en inagi. De mahito en ason rangen werden gegeven aan naaste verwanten van de keizerlijke familie. Tenmu paste het systeem aan en institutionaliseerde dit in 684 om het keizerlijke gezag te versterken na de Jinshin Oorlog. De titel van mahito werd geschrapt, de omi en muraji werden in waarde verminderd. Elke clan kreeg een nieuwe rang volgens verwantschap met de keizerlijke bloedlijn en haar loyaliteit aan Tenmu.

Graf van Tenmu en Jitō

Tenmu’s dood is waarschijnlijk te wijten aan een leverziekte. In zijn tijd zocht men de oorzaak eerder in het spirituele. Om de oorzaak van zijn ziekte te achterhalen, richtte Tenmu zich tot waarzeggerij. Volgens een voorspelling lag er een vloek op hem door het bezit van het heilige zwaard Kusanagi[9]. De Japanse god Susanō haalde het uit de staart van een draak die hij had gedood in Izumo en gaf het aan zijn zus Amaterasu. Het zwaard werd samen met Ninigi neergezonden op aarde. Het kwam terecht in Ise en werd uiteindelijk aan Yamato Takeru gegeven. Hij gebruikte het om vijanden te verslaan in het oosten en het westen. Het zwaard was een instrument van vernietiging en garandeerde sterkte en levenskracht voor de drager ervan. Nadat Yamato Takeru het zwaard achterliet bij zijn vrouw in Owari werd hij snel ziek en overleed. Tijdens de heerschappij van Tenmu probeerde een monnik het zwaard van het Koreaanse rijk Silla te stelen, maar slaagde er niet in om het de zee over te smokkelen. Van zodra men op de hoogte was van de vloek werd het zwaard zo snel mogelijk teruggebracht naar de originele plaats in het Atsuta heiligdom in Owari.

In de hoop zijn ziekte te kunnen genezen zocht Tenmu heil in het Taoïsme en Boeddhisme. Op 28 juli 686 liet hij 70, en drie dagen later nog eens 80 extra, mensen het wereldse verzaken volgens een boeddhistisch ritueel. Er werd ook een boeddhistische monnik naar Mino[10] gestuurd om de medicinale plant Okera te halen[11]. Volgens Chinese Taoïstische werken zorgt Okera voor het behoud en de versterking van de vitale kracht ki en een verlenging van het leven. Hier werd een aftreksel van gemaakt. In Tenmu’s laatste levensjaar werden er minstens twee dozijn vergelijkbare activiteiten van spirituele remedies uitgevoerd. Ook werden Bodhisattva standbeelden neergezet, tempels en pagodes schoongemaakt, boetedoening aanbevolen, zuiveringsceremonies gehouden, amnestie uitgeroepen en moesten drie dagen lang in drie verschillende tempels boeddhistische geschriften gelezen worden. Ondanks al deze inspanningen stierf Tenmu na een jaar.

Na zijn dood werd hij begraven in Asuka, in een grafheuvel genaamd Hinokuma no Ouchi no Misasagi. De assen van zijn vrouw Jitō werden er later aan toegevoegd. De koepelvormige grafheuvel meet 58 op 45 meter en is 9 meter hoog. De begraafplaats van Tenmu en Jitō ligt zo’n drie kilometer ten zuiden van de Daigokuden of de Grote Audiëntiehal[12] van de Hoofdstad Fujiwara-kyō.

Vanaf Tenmu startte de tennō-lijn. Postume namen voor keizers verwezen altijd naar de Hemel, vanaf Tenmu werd met de naam tennō de focus op de Hemel nog sterker. De origine van tennō ligt in het Taoïsme, waar de kosmologische hemel van de asterismen een prominente plaats heeft.