Gerrit Kalff

Kalff promoveerde tot doctor in de Nederlandse letterkunde te Leiden in 1883 en was achtereenvolgens leraar te Haarlem en te Amsterdam. Hij werd in 1896 hoogleraar te Utrecht en daarna in Leiden. Hij schreef een aantal belangrijke studies en werken, waaronder Het onderwijs in de moedertaal, Over de wording van literaire kunstwerken (1902, inaugurele rede), Geschiedenis der Nederlandse letterkunde in zeven delen 1906-1912, Gerard Brandt, Uit het leven van de heer Michiel de Ruyter, Geschiedenis der Nederlandse letterkunde in de zestiende eeuw, Joost van den Vondels leven, Literatuur en toneel te Amsterdam in de zeventiende eeuw, Inleiding tot de studie der literatuurgeschiedenis 1914, Van zeevarende luyden en zeepoëten 1915 enz.

Verder schreef hij diverse artikelen in verschillende periodieken. Hij was lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Daarnaast was hij voorzitter van de vereniging Volksweerbaarheid waarvoor hij veel deed en waarvoor hij dan ook het erelidmaatschap kreeg aangeboden. Kalff was van 1917 tot 1918 rector magnificus aan de Universiteit te Leiden.

• Gerrit Kalff: Het lied in de Middeleeuwen. Leiden, E.J. Brill, 1883. Proefschrift Leiden.
• Gerrit Kalff: Geschiedenis der Nederlandsche letterkunde. (7 delen) Groningen, J.B. Wolters, 1906-1912

• Gerrit Kalff jr.: Leven van Dr. G. Kalff (1856-1923). Beschreven door zijn zoon. Groningen, Wolters, 1924. Digitale editie in Delpher