Gerardus van Brogne
De heilige Gerardus van Brogne (eind negende eeuw-959) was een van de heiligen die zich van een werelds en krijgshaftig leven afwendden om zijn leven aan God te wijden (zie ook: de heilige Franciscus Borgia en de heilige Gerlachus van Houthem.)
Gerardus van Brogne
| ||||
Geboren | Ongekend | |||
Gestorven | 959 | |||
Heiligverklaring | 1131 | |||
Naamdag | 3 oktober | |||
Lijst van christelijke heiligen | ||||
|
Hij gebruikte zijn bezittingen om een klooster te stichten en was achtereenvolgens abt in verschillende abdijen, waaronder beide abdijen in Gent (Sint-Baafs én Sint-Pieter), de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars, de abdijen van Mouzon en Elnone (tegenwoordig Saint-Amand-les-Eaux), alsook de naar hem vernoemde abdij van Saint-Gérard de Brogne in Saint-Gérard. Op deze manier liet hij zijn sporen na in het kloosterleven in de Lage Landen, omdat hij overal waar hij kwam de regel van de heilige Benedictus invoerde (Regula Benedicti). Hij stierf uiteindelijk als kluizenaar.
Gerardus werd heilig verklaard in 1131.
Zijn feest wordt gevierd op 3 oktober.