Sint-Omaars

Sint-Omaars (Frans: Saint-Omer) is een stad in het noorden van Frankrijk (departement Pas-de-Calais), op de grens tussen Frans-Vlaanderen en Artesië, gelegen aan de rivier de Aa en de Nieuwegracht (Canal de Neufossé). De stad heeft een oppervlakte van 16,59 km2 en telt 15.000 inwoners. Sint-Omaars is een regionaal verzorgings- en cultuurcentrum (met scholen, markt, musea) met enige industrie (onder andere textiel, voedingswaren, glas, machines).

Sint-Omaars
Saint-Omer
Gemeente in Frankrijk

Situering
RegioHauts-de-France
DepartementPas-de-Calais (62)
ArrondissementSint-Omaars
Kantonhoofdplaats van 1 kanton Sint-Omaars
Coördinaten50° 45′ NB, 2° 15′ OL
Algemeen
Oppervlakte16,4 km²
Inwoners (1 jan. 2011)14.064
(857,6 inw./km²)
Hoogte0 - 27 m
Overig
Postcode62500
INSEE-code62765
Foto's
Portaal    Frankrijk

Geschiedenis

Sint-Omaars is in de 7e eeuw ontstaan onder de naam Sithiu (Sithieu of Sitdiu), rond de onder impuls van Audomarus (Omaar of Odemaar) gestichte Sint-Bertinusabdij. De abdij ontleent haar naam aan Bertinus van Artesië, die er als metgezel van Audomarus werkzaam was. In de 10e eeuw kreeg de plaats haar huidige benaming Sint-Omaars.

Mét het graafschap Artesië kwam de stad in 932 in bezit van de graven van Vlaanderen, en in de 12e en 13e eeuw bloeide er de lakenindustrie. Tijdens haar grote bloeiperiode was de stad de eerste stad in het westen waaraan officieel stadsrechten verleend werden (1127). Nadien moest de stad haar leidinggevende positie in de lakenhandel afstaan aan Brugge. Sint-Omaars ging door het Verdrag van Pont-à-Vendin op 25 februari 1212 voor Vlaanderen verloren en werd een van de hoofdplaatsen van het nieuw opgericht graafschap Artesië. Ferrand van Portugal probeerde de stad terug te winnen maar hij werd verslagen in de Slag bij Bouvines (1214). Niettegenstaande deze afsplitsing bleef de stad in belangrijke mate binnen het economische netwerk van de Nederlanden. In 1306 kwamen de ambachten van Sint-Omaars in opstand tegen de elite in de stad, wat blijkt uit een brief die Pieter De Coninck uit Brugge hen schreef.[1]

In 1384 kwam Sint-Omaars onder de hertogen van Bourgondië, maar bij de Vrede van Nijmegen (1678) werd de stad aan Frankrijk afgestaan. Van 1559 tot 1790 was zij zetel van het bisdom Sint-Omaars, dat in 1801 definitief werd samengevoegd met het bisdom Atrecht. Tussen 1787 en 1795 trokken enkele duizenden Noord-Nederlandse patriotten als bannelingen naar Sint-Omaars of woonden in de ruime omgeving (Bethune, Waten, Sint-Winoksbergen, Grevelingen, Duinkerke). In de Eerste en Tweede Wereldoorlog werd de stad zwaar beschadigd.

Bezienswaardigheden
  • de gotische Onze-Lieve-Vrouwekerk in Sint-Omaars (13e-15e eeuw), kathedraal van het voormalige bisdom Sint-Omaars, met 50m hoge westertoren (eind 15e eeuw), bezit een interessant interieur: onder meer
    • een Kruisafneming door Peter Paul Rubens,
    • de zgn. Grand Dieu de Thérouanne (Grote God van Terwaan), beeldengroep afkomstig van de voorgevel van de vroegere kathedraal van Terwaan, die door keizer Karel V in 1553 werd verwoest,
    • oude grafstenen, waaronder een cenotaaf van de heilige Sint-Audomarus,
    • 12e-eeuwse vloertegels met bloemen en andere figuratieve motieven
  • het voormalige bisschoppelijk paleis (1680-1701; vergroot in 1843-1844) doet thans dienst als gerechtshof
  • de ruïnes van de Abdij van Sint-Bertinus
  • de Sint-Denijskerk (13e en 18e eeuw) en de Heilig-Grafkerk (12e en 15e eeuw)
  • het voormalige Jezuïetencollege, herbouwd in 1592, thans de Bibliothèque de l'Agglomération de Saint-Omer met zijn prachtige Salle du Patrimoine.
  • het Museum (onder andere edelsmeedwerk, keramiek, Vlaamse schilderkunst) in het classicistische Hôtel Sandelin (1766)
  • het natuurhistorische Musée Henri Dupuis.
  • het Italiaans theater uit 1840, met de karakteristieken van een Venetiaans theater uit de 17e eeuw[2]
  • de moerassen van Klaarmares (Clairmarais), die net voorbij het station tot in de stad reiken.

Enkele kilometers ten zuiden van Sint-Omaars ligt La Coupole, een voormalige lanceerbasis voor V-2 raketten van nazi-Duitsland.

Verkeer en vervoer

In de gemeente ligt spoorwegstation Saint-Omer.

Demografie

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente

Geboren

Overleden

Foto's
  • Onze-Lieve-Vrouwekerk (13 juli 2005)
  • Ruïnes van de Sint-Bertinusabdij (13 juli 2005)
  • Het gemeentehuis (22 sept 2008)
Zie de categorie Saint-Omer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.