Gerard van Westerloo (journalist)

Gerardus Carolus Franciscus (Gerard) van Westerloo (Amsterdam, 27 januari 1943 – Schouwen-Duiveland, 5 mei 2012[1]) was een Nederlands journalist en schrijver.

Van Westerloo was vanaf 1972 redacteur bij Vrij Nederland, in 1997 en 1998 hoofdredacteur van de Groene Amsterdammer, in 2004 ad-interim hoofdredacteur en reorganisator van Vrij Nederland. Tot zijn pensionering in 2008 schreef hij voornamelijk voor het inmiddels opgeheven M-magazine van NRC Handelsblad en voor het mensenrechtenmagazine Wordt Vervolgd van Amnesty International.

Gerard van Westerloo was een broer van Fons van Westerloo en Ed van Westerloo, die hoofdredacteur van het KRO-programma Brandpunt en het NOS Journaal was. Hij was de man van Argos-medewerker Irene Houthuijs. Hij overleed op 5 mei 2012 aan een hartaanval.[2]

Bibliografie
  • 1975 - Frimangron. Suriname. Reportages uit een Zuid-Amerikaanse republiek, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1983 - Suriname acht jaar onafhankelijk. Een modeldekolonisatie met dodelijke afloop, in: Willemsen, Glenn (red.): Suriname. De schele onafhankelijkheid, Amsterdam, pp. 218‑257, De Arbeiderspers (met Willem Diepraam)
  • 1983 - Het legergroene Suriname, Amsterdam, Vrij Nederland (met Elma Verhey)
  • 1993 - Voetreiziger, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 1993 - De laatste dagen van een kolonel. Surinaamse notities, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 1994 - Roosje, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2000 - Logboek Nederland, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2002 - Prinsendrama. De val van Ad Melkert, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2004 - De zaak M., Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2005 - Niet spreken met de bestuurder, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2010 - De pater en het meisje, Amsterdam, De Bezige Bij
  • 2015 - De pont van kwart over zeven. De beste journalistieke verhalen, Amsterdam, De Bezige Bij
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.