Georges Jacobs

Jacobs was de vijfde van de acht kinderen van notaris Jean-Pierre Jacobs (1909-1973) en Marie-Louise Boonen (1910-1993). Zijn vader werd in 1965 in de erfelijke Belgische adel opgenomen. Hij studeerde aan de UCL alwaar hij afstudeerde als doctor in de rechten en licentiaat in de economische wetenschappen. Tevens behaalde hij een 'master of arts in economics' aan Berkeley University.[1] Hij trouwde met jonkvrouw Christine de Woot de Trixhe de Jannée (1945) en ze kregen twee zoons en een dochter.

Hij begon zijn loopbaan in 1966 als econoom bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Zijn activiteiten in het ondernemingsleven bekroonde hij als voorzitter van de raad van bestuur van Union Chimique Belge en van Delhaize Groep.[1]

Op 4 mei 1990 volgde hij Etienne De Wolf op als voorzitter van de Federatie Chemische Nijverheid van België (FCN)[2], een functie die hij uitoefende tot 1993 toen hij werd aangesteld als voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) in opvolging van Norbert Joris.[3][4] Hij werd in deze hoedanigheid in 1996 opgevolgd door Karel Boone. In 1998 werd hij aangesteld tot voorzitter van de Unie van Europese Ondernemingen en Bedrijfsleiders (UNICE) in opvolging van de Fransman François Perigot, een functie die hij uitoefende tot 2003 toen hij werd opgevolgd door de Duitser Jürgen Strube.[5] Voorts was hij ook voorzitter van de Koning Boudewijnstichting in de VS, ondervoorzitter van Europalia, voorzitter van Kunstwijk vzw en bestuurder van de Stichting voor cardiologie prinses Lilian.

Jacobs werd tot baron benoemd in 1997, een titel overdraagbaar op al zijn nakomelingen.[6] Hetzelfde jaar mocht hij, voor zichzelf en opnieuw alle nakomelingen, de familienaam wijzigen in Jacobs de Hagen. In 2013 werd hij bevorderd tot graaf, titel toepasselijk op hemzelf en al zijn kinderen, met overdraagbaarheid op de mannelijke nazaten.

Hij is commandeur in de Orde van het Heilig Graf, in de Leopoldsorde, de Orde van het Britse Rijk, de Orde van Isabella de Katholieke (Spanje) en de Orde van Verdienste (Polen). Daarnaast was hij officier in de Kroonorde en in het Legioen van Eer.

• Y.-W. DELSENNE & J. HOUYOUX, Le nouveau dictionnaire des Belges, Brussel, 1998.
• Humbert DE MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, annuaire 2008, Brussel, 2008.
• Paul DE WIN, Adelbrieven verleend door Z.M. Albert II, koning der Belgen, Wijnegem, 2015.