Gabriël Sterk

Sterk volgde een opleiding aan de Royal School of Arts in Adelaide. Hij vervolgde zijn opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, waar hij les kreeg van onder anderen Piet Esser en Paul Grégoire. In 1969 won hij de tweede prijs in de categorie beeldhouwkunst van de Prix de Rome, zijn toenmalige echtgenote Hélène Grégoire won dat jaar de eerste prijs in de categorie schilderkunst. In 1974 won hij de Louis Weilermedaille.

De kunstenaar verhuisde in 1979 naar Australië en in 1987 naar Frankrijk, waar hij nog woont. In Frankrijk won hij onder meer de Prix du Président de la République (1992) en de Prix du Public (1993).

In 2019 werd Sterks Paardje in Montfoort gestolen, waarna hij een beloning uitloofde. Hij keerde deze echter niet uit toen het beeld werd teruggevonden.[1]

• 1956 Twee ganzen in Bunnik
• 1970 Levensvreugde in Hilversum
• 1972 Kalkoen in Alkmaar
• 1973 David en Saul in Breukelen
• 1977 Paardje in Montfoort en Delden.
• 1977 Twee dansende meisjes in Montfoort
• 1978 Giacomo Casanova (ook Acteur genoemd) in Hilversum
• 1988 De criticus in Alphen aan den Rijn

• 
  Levensvreugde
• 
  Prinses Beatrix en prins Claus in het atelier van Gabriël Sterk en Hélène Grégoire (1972)
• 
  Twee ganzen (1975)
• 
  Signatuur (1977)
• 
  Dansende meisjes (1977)
• 
  Paardje (1977)
• 
  Man met paard

• Lijst van Nederlandse beeldhouwers

Zie de categorie Gabriël Sterk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.