Gabriël Quicke

Quicke stamt uit een Brugse landbouwersfamilie met zeven kinderen, van wie hij de voorlaatste is. Het gezin werd zwaar getroffen, toen de kinderen nog jong waren, door het auto-ongeval op 16 januari 1967, waarbij de beide ouders het leven lieten. De kinderen werden gastvrij opgenomen in het huis van hun ongehuwde tante Alphonsina Quicke, zus van hun vader, die ze liefdevol opvoedde.

Hij trad binnen in het seminarie van Brugge, werd in 1986 tot diaken en op 28 juni 1987 tot priester gewijd. Hij behaalde in 1983 aan de Katholieke Universiteit Leuven de kandidatuur in de klassieke filologie en in 1986 het baccalaureaat in de theologie. Hij studeerde vervolgens in Rome aan de universiteit Gregoriana en behaalde er het licentiaat in de theologie in juli 1989.

Hij werd daarop leraar godsdienst en geschiedenis in het Kleinseminarie van Roeselare. Hij werd in 1992 professor aan het Grootseminarie van Brugge en werd er directeur. Hij doceerde psychologie (inleiding en algemene psychologie, persoonlijkheidspsychologie, ontwikkelingspsychologie, godsdienstpsychologie en sociale psychologie), filosofische antropologie, judaïsme, islam, Bijbels Grieks en Latijn. Hij was tevens verbonden aan de Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende (KHBO), waar hij aan de kinesisten en ergotherapeuten godsdienst en filosofie doceerde. Vanaf 1994 was hij gouwproost voor de KSA in West-Vlaanderen.

In april 2007 werd hij tot 'priester in zending' benoemd in Libanon aan het grootseminarie van Harissa, ten noorden van Beiroet. Aan dit grootseminarie doceerde hij Bijbels Grieks, theologie en filosofie. Hij was ook aalmoezenier aan de Université Saint-Joseph in Beiroet voor de departementen rechten, economie en management. Hij bood ook hulp in het Palestijnse vluchtelingenkamp van Dbayeh. Tijdens die periode leerde hij verder Arabisch, een studie die hij vanaf 2005 was begonnen.

In maart 2009 volgde hij Johan Bonny op als staflid van de pauselijke raad voor de eenheid van de christenen. Hij was er verantwoordelijk voor de dialoog met de oosters-orthodoxe christenen. Hij woonde in het Belgisch College in Rome en predikte in de Friezenkerk in deze stad.

In 2011 promoveerde hij aan het Angelicum tot doctor in de theologie met een thesis over Saint Augustine. A Spiritual Guide for Ecumenism Today. A Study of the Tractatus in Iohannis Evangelium. In september van het zelfde jaar werd hij benoemd tot professor aan het Angelicum.

In 2014 werd hij tot kapelaan van de paus benoemd en voerde hij de titel monseigneur.

Hij werd lid van de adviesraad van het Corpus Christianorum (uitgeverij Brepols, Turnhout).

Op 1 september 2018 werd hij president van het Heilige Geestcollege en van het Leo XIII-seminarie in Leuven. Hij werd tevens professor aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen.

• Jaarboek van het bisdom Brugge, Brugge, 2014 en volgende jaren.
• Liselotte ANCKAERT, 'Nood aan concrete daden'. Gabriel Quicke pleit voor Kerk als brug van barmhartigheid, in: Kerk en Leven, 22 juni 2016.