Friedrich Christoph Dahlmann
Friedrich Christoph Dahlmann (Wismar, 13 mei 1785 - Bonn, 5 december 1860) was een Duits historicus, hoogleraar en politicus. Hij behoorde tot de Göttinger Sieben, die in 1837 tegen het opheffen van de vrijzinnige grondwet van 1833 in het koninkrijk Hannover protesteerden en daarom werden ontslagen en deels verbannen.
Zijn vader, die burgemeester was van zijn geboortestad, spoorde hem aan om theologie te studeren, maar Dahlmann verkoos een studie klassieke filologie. Hij studeerde dit aan de Universiteit van Kopenhagen, aan de Universiteit van Halle-Wittenberg en nadien opnieuw aan die van Kopenhagen (1802-1806). Na zijn studies hield hij zich even bezig met het vertalen van Griekse poëzie, maar moderne literatuur en filosofie trokken hem meer aan.
Werk
- Geschichte der Dithmarschen (1827)
- Forschungen aus dem Gebiet der Geschichte (1821 en 1824)
- Quellenkunde der deutschen Geschichte nach der Folge der Begebenheiten geordnet (1830)
- Politik, auf den Grund und das Mass der gegebenen Zustände zurückgeführt (1835)
- Geschichte Dänemarks (1840-1843)
- Geschichte der englischen Revolution (1844)
- Geschichte der französischen Revolution (1845)