Franse parlementsverkiezingen 2002

De Franse parlementsverkiezingen van 2002 vonden op 9 en 16 juni 2002 plaats. De kiesgerechtigde bevolking koos de 12de Nationale Vergadering (Assemblée Nationale) van de Vijfde Franse Republiek.

Politiek in Frankrijk

Politiek in Frankrijk
Bestuurlijke indeling
Regering van Frankrijk (huidige)
President (lijst)
Premier van Frankrijk
Ministers van Binnenlandse Zaken
Ministers van Buitenlandse Zaken
Ministers van Defensie
Ministers van Financiën
Ministers van Justitie
Ministers van Kerkelijke Zaken
Ministers van Onderwijs
Senaat (lijst)
Assemblée Nationale (lijst)
Politieke partijen
Secretaris-generaal Élysée

Portaal   Politiek
Portaal   Frankrijk

De linkse partijen leden ten opzichte van parlementsverkiezingen van 1997 een duidelijk verlies. Behaalden de linkse partijen onder leiding van de Parti Socialiste (Socialistische Partij) in 1997 gezamenlijk 319 zetels, in 2002 was dit nog maar 178 zetels. De linkse meerderheid in het parlement verdween hiermee. Rechts was de grote was de grote winnaar. Bij de parlementsverkiezingen in 1997 verloor rechts flink, met name de regeringspartij, de gaullistische Rassemblement pour la République (RPR) van president Jacques Chirac, verloor toen flink, maar herstelde zich. In 1997 behaalden de rechtse, pro-Chirac partijen slechts 257 zetels, in 2002 399 zetels. Wat bijdroeg aan de zege van de rechtse partijen was de vorming van de Union pour un Mouvement Populaire (Unie voor een Volksbeweging), een fusie van diverse rechtse partijen waaronder de PRP. De UMP als zelfstandige partij verwierf 357 zetels. Overigens was de winst voor rechts niet voorspeld in de peilingen, volgens de peilingen zouden links en pro-Chrirac rechts ongeveer evenveel stemmen behalen.

De angst dat het extreem-rechtse Front National (Nationaal Front) van Jean-Marie Le Pen veel stemmen zou behalen[1], bleek uiteindelijk ongegrond: De partij behaalde geen zetels in de Nationale Vergadering.

Uitslag

Partijen en coalities Afkorting Stemmen
Eerste ronde
%
Eerste ronde
Zetels
Tweede ronde
  Union pour un Mouvement PopulaireUMP8.408.02333,3%357
  Union pour la Démocratie FrançaiseUDF1.226.4624,9%29
  Overig (centrum-)rechtsDVD921.9733,7%8
  Mouvement pour la FranceMPF202.8310,8%1
  Démocratie LibéraleDL104.7670,4%2
  Rassemblement pour la FranceRPF94.2220,4%2
  Totaal "Presidentiële Meerderheidscoalitie"10.958.27843,4%399
  Parti SocialistePS6.086.59924,1%141
  Parti Communiste FrançaisPCF1.216.1784,8%21
  Les Verts1.138.2224,5%3
  Parti Radical de GauchePRG388.8911,5%7
  Overig (centrum-)linksDVG275.5331,1%6
  Totaal "Verenigd Links"9.105.44336,1%178
  Front NationalFN2.862.96011,3%-
  Chasse, Pêche, Nature, TraditionsCPNT422.4481,7%-
  Ligue Communiste RévolutionnaireLCR320.4671,3%-
  Lutte OuvrièreLO301.9841,2%-
  Pôle Républicain299.8971,2%-
  Andere Ecologische partijen295.8991,2%-
  Mouvement National RépublicainMNR276.3761,1%-
  Overigen194.9460,8%-
  Overig uiterst links81.5580,3%-
  Regionale partijen66.2400,3%-
  Overig uiterst rechts59.5490,2%-
Totaal25.252.045100577

Voetnoten

  1. Jean-Marie Le Pen deed het immers ook goed tijdens de presidentsverkiezingen van mei 2002

Zie ook

Bron

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.