Federico da Montefeltro
Federico da Montefeltro (7 juni 1422 – 10 september 1482) was een Italiaanse condottiere tijdens de renaissance, die een van de grootste bibliotheken in Italië stichtte. In zijn paleis in Urbino verzamelde hij humanisten om zich heen die vele boeken toevoegden aan de collectie.
Da Montefeltro werd als buitenechtelijke erfgenaam van het graafschap Montefeltro geboren. Hij werd een huurling, die graaf van Urbino werd na de dood van zijn halfbroer en een interesse voor kunst ontwikkelde. Hij liet zijn portret in 1472 schilderen door Piero della Francesca.
In de jaren '50 van de vijftiende eeuw vocht da Montefeltro voor de koning van Napels en diens bondgenoot paus Pius II. Hij trouwde met Battista Sforza, een telg uit een andere succesvolle condottiere-familie, die veel invloed had in Milaan. Hij schonk Pesaro aan de Sforza's en kreeg Fossombrone als dank, waarmee hij Sigismondo Malatesta tot vijand maakte. Da Montefeltro versloeg Malatesta in naam van Pius II in 1459 bij de rivier de Cesano in Romagna. De Paus benoemde hem tot vicaris van de overwonnen gebieden, maar toen Pius II probeerde de macht in handen te krijgen over het rijk van Malatesta (Rimini), liep Montefeltro over en vocht tegen uitbreiding van het pauselijk gezag. Paus Sixtus IV liet in 1474 zijn neef Giovanni trouwen met Federico's dochter Giovanna. Montefeltro werd nu weer een bondgenoot van het Vaticaan. Na Federico's dood in 1482 werd het graafschap Urbino via zijn dochter deel van het pauselijke rijk.
Moordaanslag in Florence
Volgens een krantenartikel van De Standaard zou Federico da Montefeltro betrokken zijn geweest bij het moordplan op Giulio en Lorenzo de Medici.
De reputatie van Federico was niet brandschoon, want hij zou in 1444 al zijn halfbroer Oddantonio hebben laten vermoorden. Maar dat was dan ook een schurk eerste klas. Over de betrokkenheid van Federico bij de moord kunnen vraagtekens worden gezet, want van dit 'toonbeeld als heerser '(Il libro del Cortegiano van Baldassare Castiglione) was geweten dat hij de enige vorst was die ongewapend en zonder begeleiding rondliep en in een open park durfde te wandelen.
| Bronnen, noten en/of referenties |