Farmacologie
De humane farmacologie[1] of geneesmiddelenleer[1] is een deelwetenschap van de farmacie, die zich bezighoudt met het bestuderen van de wisselwerking, of interacties, tussen farmacologische stoffen en fysiologische processen.
De farmacologie is gebaseerd op twee begrippen:
- farmacokinetiek; deze beschrijft de wijze waarop de farmaca door het lichaam worden verwerkt;
- farmacodynamiek; deze beschrijft de wijze waarop de farmaca op het lichaam werken.
Anders gezegd: wat doet het lichaam met de ingebrachte vreemde stof, en wat doet het farmacon met het lichaam? De uitkomst van farmacokinetische en farmacodynamische processen, die zich gelijktijdig in het lichaam afspelen, bepalen uiteindelijk het farmacologisch profiel van een stof.
Beroep
Iemand die onderzoek doet in de farmacologie wordt een farmacoloog genoemd. Deze heeft een biomedische opleiding en houdt zich bezig met het wetenschappelijk onderzoek naar de werking van geneesmiddelen of, als klinisch farmacoloog, met de keuze van de medicamenteuze therapie voor patiënten.
Enkele bekende farmacologen zijn:
- John Jacob Abel
- Al-Kindi
- Henry Hallett Dale
- Pedanius Dioscorides
- Gertrude Elion
- Ulf von Euler
- Howard Walter Florey
- Robert F. Furchgott
- Theophile Godfraind
- George H. Hitchings
- Paul Janssen
- Otto Loewi
- Rudolf Magnus
- Ferid Murad
- Peter Moleman
- Alexander Shulgin
- John Robert Vane
- David de Wied
- Douwe Breimer
- Corneel Heymans
Literatuurverwijzingen
- Friedbichler, M., Friedbichler, I. & Eerenbeemt, A.M.M. van den (2009). Pinkhof Medisch Engels. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
 |
Zie de categorie Pharmacology van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
 |
Wikibooks heeft meer over dit onderwerp: Farmacologie. |