Europees kampioenschap honkbal

Het Europees kampioenschap honkbal voor landenteams is een honkbaltoernooi dat, net als het Wereldkampioenschap honkbal, meestal om het jaar wordt gehouden. Het toernooi wordt georganiseerd onder auspiciën van de Europese Honkbalfederatie (CEB), de continentale honkbalbond voor Europa onder de World Baseball Softball Confederation (WBSC) -sinds 2013 de fusie tussen de International Baseball Federation (IBAF) en de International Softball Federation (ISF).

Europees kampioenschap honkbal
Sport	Honkbal
Eerste editie	1954 in België
Regio	Europees kampioenschap
Bond/organisator	Europese Honkbalfederatie
Regerend kampioen	Nederland (2019)
Recordkampioen	Nederland met 23 titels
Portaal    Sport

De twee grootmachten in het Europese honkbal zijn Italië en Nederland. Het Nederlands honkbalteam is recordkampioen met 23 titels, Italië is met tien titels de nummer twee op de ranglijst. Beide landen stonden achttien keer tegen elkaar in de finale en met de zeven keer dat ze als 1e en 2e na de groepsfase eindigden vormden ze gezamenlijk 25 keer (op 33 edities) de top twee van een EK honkbal kampioenschap. België en Spanje zijn de enige andere landen die ooit Europees kampioen werden.

Het eerste Europees kampioenschap vond plaats in 1954 in België met vier deelnemers. De eerste jaren werd het toernooi nog jaarlijks gehouden. Vanaf 1958 vond het tweejaarlijks plaats, eerst was dat in de even jaren, maar vanaf 1965 wordt het toernooi in oneven jaren georganiseerd.

Aan het EK van 1967 dat in België plaatsvond en door België werd gewonnen namen Italië en Nederland niet deel nadat ze eerder dat jaar uit de CEB waren getreden (om vervolgens in 1968 weer aansluiting te zoeken). Het kampioenschap van 2009, dat oorspronkelijk in Rusland zou plaatsvinden maar waarvan de organisatie aan Duitsland werd gegeven, werd een jaar uitgesteld omdat de CEB het toernooi in de even jaren wilde organiseren om uit de schaduw van het wereldkampioenschap honkbal te komen. In 2018 werd het kampioenschap verplaatst naar 2019, zodat het kon dienen als plaatsingstoernooi voor het Olympisch Kwalificatietoernooi (voor Afrika/Europa) voor de Spelen van 2020. De top-5 kwalificeerden zich hiervoor.[1]

België organiseerde alleen de twee genoemde edities (1954 en 1967). Nederland was organisator van negen toernooien, het eerste in 1958 en het laatste in 2012, het jaar dat de KNBSB het 100-jarig jubileum vierde.