Australian Open 2019 (vrouwen)

Titelverdedigster was de als derde geplaatste Deense Caroline Wozniacki. Zij kon haar titel niet prolongeren – in de derde ronde werd zij uitgeschakeld door de als dertigste geplaatste Russin Maria Sjarapova.

De als vierde geplaatste Japanse Naomi Osaka wist haar tweede grandslamtitel op rij te winnen door de Tsjechische Petra Kvitová, als achtste geplaatst, in de finale te verslaan (7–6, 5–7, 6–4). Aan het eind van de tweede set verzuimde de Japanse drie wedstrijdpunten te benutten – dit noodzaakte haar tot het spelen van een derde set.[2] Het was haar derde WTA-titel, de eerste van 2019. Door haar overwinning werd Osaka tevens de nieuwe nummer een van de wereld.[3] Niet eerder bereikte een Aziatische speler (man of vrouw) de hoogste positie op de enkelspel­ranglijst. Ook was Osaka de jongste nummer één in bijna een decennium, met de toentertijd twintigjarige Caroline Wozniacki in 2010 als voorganger.[4]

De Russin Anastasija Pavljoetsjenkova versloeg de als negende geplaatste Nederlandse Kiki Bertens in de tweede ronde.

De Amerikaanse Madison Keys versloeg de Belgische Elise Mertens, als twaalfde geplaatst, in de derde ronde.

Van de overige Belgische deelneemsters Kirsten Flipkens, Alison Van Uytvanck en Ysaline Bonaventure die zich via kwalificaties voor het eerst wist te plaatsen voor de hoofdtabel van een grandslamtoernooi, viel het doek meteen na de eerste ronde.

Regerend nummer een van de wereld Simona Halep werd in de vierde ronde uitgeschakeld door Serena Williams, die zelf in de kwartfinale verloor van Karolína Plíšková na een 5–1 voorsprong in de beslissende set.[5]

Voor het eerst in de historie van het toernooi gold de regel dat ook de beslissende set werd afgesloten met een tiebreak wanneer de stand 6–6 was bereikt. De speelsters speelden daarbij echter tot minimaal tien punten in plaats van de gebruikelijke zeven. De Britse Katie Boulter, tegen Jekaterina Makarova, had de primeur. Zij dacht echter de wedstrijd gewonnen te hebben toen ze zeven punten had behaald. De scheidsrechter haalde haar uit de droom, waarop ze de tiebreak alsnog won met 10–6.[6]

Johanna Konta en Garbiñe Muguruza begonnen op donderdag 17 januari rond 00:30 uur lokale tijd aan hun tweederondewedstrijd, de laatste starttijd ooit bij het grandslamtoernooi – de partij zou ruim tweeënhalf uur duren.[7]

• (en) Toernooischema Australian Open
• (en) Toernooischema WTA

Australian Open (open tijdperk)

1969 (m-v) · 1970 (m-v) · 1971 (m-v) · 1972 (m-v) · 1973 (m-v) · 1974 (m-v) · 1975 (m-v) · 1976 (m-v) · januari 1977 (m-v) · december 1977 (m-v) · 1978 (m-v) · 1979 (m-v) · 1980 (m-v-vd) · 1981 (m-v-vd) · 1982 (m-v-vd) · 1983 (m-v-vd) · 1984 (m-v-vd) · 1985 (m-v-vd) · 1987 (m-v-vd-gd) · 1988 (m-v-md-vd-gd) · 1989 (m-v-md-vd-gd) · 1990 (m-v-md-vd-gd) · 1991 (m-v-md-vd-gd) · 1992 (m-v-md-vd-gd) · 1993 (m-v-md-vd-gd) · 1994 (m-v-md-vd-gd) · 1995 (m-v-md-vd-gd) · 1996 (m-v-md-vd-gd) · 1997 (m-v-md-vd-gd) · 1998 (m-v-md-vd-gd) · 1999 (m-v-md-vd-gd) · 2000 (m-v-md-vd-gd) · 2001 (m-v-md-vd-gd) · 2002 (m-v-md-vd-gd) · 2003 (m-v-md-vd-gd) · 2004 (m-v-md-vd-gd) · 2005 (m-v-md-vd-gd) · 2006 (m-v-md-vd-gd) · 2007 (m-v-md-vd-gd) · 2008 (m-v-md-vd-gd) · 2009 (m-v-md-vd-gd) · 2010 (m-v-md-vd-gd) · 2011 (m-v-md-vd-gd) · 2012 (m-v-md-vd-gd) · 2013 (m-v-md-vd-gd) · 2014 (m-v-md-vd-gd) · 2015 (m-v-md-vd-gd) · 2016 (m-v-md-vd-gd) · 2017 (m-v-md-vd-gd) · 2018 (m-v-md-vd-gd) · 2019 (m-v-md-vd-gd) · 2020 (m-v-md-vd-gd)