Erick Overveen

Erik Geurten studeerde psychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, maar verruilde zijn studie voor een radiocarrière op Radio Amsterdam & Octaaf FM - Diemen. Tussen 1990 en 2005 werkte hij als deejay en producer voor onder andere voor Radio Veronica, Kink FM, de KRO en Radio Limburg, en coördineerde hij verschillende internationale stations in België (CRM Radio, Hitradio).

De roman is een 'coming-of-age'-poproman die zich afspeelt in 1992 en verhaalt over de 20-jarige David Jona, die zichzelf opwerpt als 'de laatste deejay' om de ontzieling van de moderne popradio tegen te gaan. Volgens Jona wordt de deejay van zijn artistieke creativiteit (muziekkeuze, computerformats, freedom of speech etc.) beroofd. De roman, grotendeels gebaseerd op Geurtens persoonlijke ervaringen voor en achter de schermen van de radiowereld, werd verdeeld ontvangen. HP/De Tijd schreef: "Producer-deejay Erick Overveen beleeft zijn eigen 'culture revolutie' dankzij zijn ADHD-roman Maansverduistering". NBD Biblion schreef: "Het verhaal heeft veel vaart, de dialogen zijn verzorgd en de beeldspraak is vaak geslaagd." In dagblad De Limburger schreef Koen Eykhout onder meer: "Wat de hedendaagse literatuur mist is een soort anti-schrijver. De straat moet erin. Disco, sport en soap zitten al in pop, toneel en film, maar amper in een boek. Uitzonderingen zijn Maansverduistering Erick Overveen (deejays) en Interview van Theodor Holman (Katja/soap). Mooie boeken, maar het blijven uitzonderingen." Maar er waren ook literaire recensenten die het boek bekritiseerden.[1]

Op 6 november 2003 werd het boek gepresenteerd bij Stenders Vroeg[2] van deejay Rob Stenders, die zelf ook een bijrol in het boek heeft, op 3FM. Behalve dat de inhoud van de roman besproken werd ("een gruwelijk spannend verhaal"), werd er ook ingegaan op de link tussen het boek en de toenmalige actualiteit: namelijk de topsalarissen van dj's, en over het feit dat computerformats "de kunstzinnigheid en creativiteit van de radio als een moeras onderuit zuigen en dj's monddood maakt," aldus Geurten.

Vervolgens brak er een landelijke discussie uit over het hoofdthema in het boek: de om zich heen grijpende mechanisering en vercommercialisering van het radiomaken. In Maansverduistering wordt het besproken door tal van deejays, zoals Lindo Duvall (Radio 538), Arjen Grolleman (Kink FM), Hans Schiffers en Frits Spits (Radio 2), en tientallen lokale- en regionale omroep deejays die Geurtens statement volledig onderstrepen. En op televisie bij onder andere BNN Hey DJ, en bij Vara Laat op Nederland 3, waar oud-deejay Willem van Kooten een vuist balde voor Maansverduistering, tot woede van Ruud de Wild (BNN).[3] De roman werd binnen drie dagen een bestseller.

Naar aanleiding van zijn debuutroman werd Geurten in november 2003 aangesteld bij Radio Limburg (Star FM),[4] waar hij een non-formatbeleid hanteerde in de geest van zijn boek. Dit leidde echter tot teleurstellende luistercijfers en veel publiek debat en onrust in de pers. In de zomer van 2004 werd Geurten ontslagen en nadat hij nog een aantal nachten te horen was op Kink FM, stopte hij met radiomaken en richtte hij zich vanaf dan alleen nog op zijn schrijversloopbaan en de journalistiek.

Na zijn ontslag bij Radio Limburg en Radio Veronica, schreef Geurten als journalist artikelen voor onder andere Aktueel, Nieuwe Revu, Panorama en Trouw. Hij interviewde onder anderen de familie van Pim Fortuyn: Marten Fortuyn, en diens aanhangers Hans Smolders en Theo van Gogh. Voor Aktueel werkte hij maandenlang undercover bij een islamitische krant en publiceerde hij onthutsende resultaten hierover in onder andere het tv-programma Nova. Naar aanleiding van de moord op cineast Theo van Gogh richtte hij in 2005 de Stichting 'Recht van spreken' op met enkele oud-leden van de LPF. Verder publiceerde hij in dagblad Trouw[5] kritische interviews met onder anderen Abou Jahjah en schrijver Abdelkader Benali. In deze jaren werd hij steeds politiek actiever. Daarnaast hield hij zich maandenlang intensief bezig met een zelfstandig onderzoek naar de verdwijning van de Noord-Hollandse studente Tanja Groen in Maastricht. Het resultaat van Geurtens zelfstandige onderzoek is onder andere opgenomen in het boek Fietstocht zonder einde van Peter R. de Vries en journalist Rob Hendriks,[6] dat begin 2009 verscheen. Tevens schreef hij tussen 2004 en 2010 onder verschillende pseudoniemen en heteroniemen tientallen essays, recensies en artikels voor literaire tijdschriften als Zoetermeer, de VPRO Gids, Vrij Nederland en Passionate Magazine.

Begin 2011 begon Geurten aan een ambitieus filmproject Delirium genaamd, een korte film over de moord op cineast Theo van Gogh en de spirituele queeste naar zelfrealisatie. Ondanks de aanvankelijk positieve media-aandacht,[7] strandde het project in 2012 in de preproductionele fase. Diverse Islamitische koepelorganisaties wilden dat de film niet gemaakt werd. Vanuit de mainstream-media kwam Geurten onder vuur te liggen wegens aantijgingen over discriminatie en fraude. Namens zijn bedrijf Citizen Media plaatste hij voor aanvang van zijn lezing op het Rotterdamse filmfestival een paginagroot manifest in NRC Handelsblad waarin hij een vuist balde tegen de bezuinigingen op de kunst, de toenemende Islamisering en de verlinksing van de mainstream-media. Ondanks het rumoer rond zijn persoon, maakte hij in de nazomer van 2012 wel nog de korte, surrealistische film Curiosity[8] als voorbode van Delirium, die in première ging in Het Ketelhuis. Dankzij de inzet van Tros Opgelicht!? stelde het Openbaar Ministerie uiteindelijk toch een grootschalig onderzoek in naar zijn bedrijf. Op maandag 16 maart 2015 vond er onder enorme media belangstelling een rechtszaak plaats in Den Haag. Volgens rechtbank-journaliste Saskia Belleman van de Telegraaf bleek Geurten met zijn filmplannen en hedonistische levenswandel meer dan dan 2 miljoen euro schuld te hebben gemaakt. Geurten voerde aan dat hij zich had moeten bedienen van verschillende alter ego's vanwege doodsbedreigingen op van extremisten. Hoewel de rechter geloofde dat hij de film over van Gogh oprecht had willen maken, werd hij toch veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens discriminatie, computerhacking, en belastingontduiking. Naar aanleiding hiervan zei Geurten dat hij zich soeverein verklaarde, en niet langer wilde participeren in de Nederlandse samenleving. Tijdens zijn reclasseringstoezicht vluchtte hij samen met mede-gedetineerde Michel O. naar Oost-Duitsland [9] waar hij zich aansloot bij de Pegida beweging. Pas anderhalf jaar later kon hij opnieuw worden aangehouden in een hotel in Bergen op Zoom[10], waarna hij het restant van zijn straf uitzat. In 2018 produceerde hij onder het pseudoniem Martin Cobra het eerste deel van het filmdrieluik Will2Power over moderne relaties, naar de filosofie van Friedrich Nietzsche, die meerdere malen werd vertoond in Cinéma Nouveau Latina en in het Théâtre Lepicin in Parijs, waar de film de eerste prijs won op het Etnografilm Festival[11]. In de tussentijd werkte hij onverstoorbaar door aan zijn tweede roman Delirium, die voortvloeide uit het oorspronkelijke filmscenario, maar zijn uitgever weigerde het boek in 2019 vanwege buitensporige kritiek op de islam.

• 2004 - Maansverduistering / De laatste deejay (roman onder dj-pseudoniem Erick Overveen), uitgeverij Lemmens ISBN 9077490035
• 2020 - Delirium / De moord op Theo van Gogh, CreateSpace Independent Publishing Platform (verwacht in 2020)

• 2006 - Passionate Magazine nr. 6 - literair essay over Steely Dan ('Demonen uit de doos van Pandora')
• 2007 - Passionate Magazine nr. 5 - literair essay over Theo van Gogh ('Ondergangsgelovigen')
• 2008 - Passionate Magazine nr. 3 - literair essay over Michel Houellebecq, interview met Renaud Camus

• Website van Erick Overveen
• Filmblog rond het project 'Delirium', de laatste dagen van Theo van Gogh
• (en)  Erick Overveen in de Internet Movie Database