Erepenning voor menslievend hulpbetoon
De Erepenning voor menslievend hulpbetoon (officieel: Eerepenning voor Menschlievend Hulpbetoon) is een Nederlandse onderscheiding, die bedoeld is voor "hen die een menslievende daad hebben verricht die de kenmerken draagt van moed, beleid en zelfopoffering".
Erepenning voor menslievend hulpbetoon
| ||||
 | ||||
Erepenning voor menslievend hulpbetoon (in goud) | ||||
| Uitgereikt door Koninkrijk der Nederlanden | ||||
| Type | Dapperheidsonderscheiding, goud, zilver en brons | |||
| Bestemd voor | hen die een menslievende daad hebben verricht die de kenmerken draagt van moed, beleid en zelfopoffering | |||
| Status | Wordt nog steeds uitgereikt | |||
| Statistieken | ||||
| Instelling | 1822 | |||
| Eerst uitgereikt | 1822 | |||
| Laatst uitgereikt | 2019 | |||
| Volgorde | ||||
| Volgende (hoger) | Verzetskruis (goud) Vliegerkruis (zilver en brons) | |||
| Volgende (lager) | Orde van de Nederlandse Leeuw (goud) Erepenning voor Verdiensten jegens Openbare Verzamelingen (zilver en brons) | |||
| ||||
Geschiedenis van de erepenning
De Erepenning voor menslievend hulpbetoon is in 1822 door koning Willem I ingesteld omdat de koning de redders van een militair die in een waterput was beland wilde eren. De koning vond de toenmalige onderscheidingen niet passend omdat de redding niet plaatsvond in gevechtssituatie. In de beginjaren ontvingen vooral zeelieden en leden van reddingsmaatschappijen voor reddingen op zee.
Na verloop van tijd ontvingen ook redders ingeval van ingestorte of brandende gebouwen de onderscheiding
Door technologische vooruitgang werd de orde ook toegekend voor reddingen uit auto's of treinen.
Uiterlijk van de erepenning
In 1912 werd de erepenning aan een oranje lint bevestigd met een dunne rode streep in het midden zodat deze onderscheiding ook gedragen kon worden. de erepenning is zes centimeter hoog. De erepenning kan worden uitgereikt in goud, zilver en brons.
Toegekende erepenningen
Het Kapittel voor de Civiele Orden onderzoekt voorstellen voor verlening van deze onderscheiding en adviseert de ministers van Defensie en Binnenlandse Zaken over toekenning.[1]
De onderscheiding werd in de periode van 2015 tot en met 2017, 28 maal in brons uitgereikt en eenmaal in zilver.[2]
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties
Noot |