Erbium(III)oxide

Erbium(III)oxide is een anorganische erbium- en zuurstofverbinding met als brutoformule Er₂O₃. De stof komt voor als roze kristallen.

Erbium(III)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Roosterstructuur van erbium(III)oxide
Algemeen
Molecuulformule      (uitleg)	Er2O3
IUPAC-naam	erbium(III)oxide
Molmassa	382,5162 g/mol
SMILES	O=[Er]O[Er]=O
InChI	1S/2Er.3O
CAS-nummer	12061-16-4
PubChem	5123419
Beschrijving	Roze kristallen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	roze
Dichtheid	8,64 g/cm³
Smeltpunt	2344 °C
Kookpunt	3290 °C
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	kubisch
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos	−1897,9 kJ/mol
Sos	155,6 J/mol·K
Cop,m	108,5 J/mol·K
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Erbium(III)oxide wordt soms, omwille van de kleur, gebruikt bij het kleuren van glas. Het wordt ook toegepast bij optische vezels en optische amplifiers.

De stof werd in 1843 gedeeltelijk geïsoleerd door Carl Gustaf Mosander, maar pas in zuivere vorm bekomen door Georges Urbain en Charles James in 1905.