Enewetak

Vroeger was Eniwetok een Spaanse kolonie. Het was bij de Europeanen onbekend tot het in 1794 werd aangedaan door het Britse handelsschip "Walpole". De Britten noemden het eiland "Browns' Range" Het werd bezocht door diverse Europese schepen, voordat het in 1885 een Duitse kolonie werd. Enewetak werd samen met de rest van de Marshalleilanden in 1914 bezet door de Japanse troepen en ingelijfd bij Japan. Het werd in 1920 onder mandaat gebracht door de Volkenbond.

De Japanners negeerden het atol tijdens de Tweede Wereldoorlog zeker niet. In november 1942 bouwden ze een vliegveld op Engebi, met bereikbaarheid van hun vliegtuigen naar de Carolinen en de rest van de Marshalls. Toen de Gilberteilanden in januari 1944 werden aangevallen door Amerikaanse mariniers en hun vloot, verdedigde het Japanse leger (de "1e Amfibiebrigade") het atol. Ze waren echter niet in staat de eilanden te behouden, en toen de Amerikaanse troepen hun Februarinvasie lanceerden, gaven de Japanners zich na een week over. Op 19 februari 1944 veroverden de Amerikanen de eilanden in Operatie Catchpole. Het volledige atol werd op 28 februari onder Amerikaanse controle gebracht. Op Eniwetok verloren 34 Amerikaanse mariniers het leven, 94 raakten gewond en 3 mariniers werden vermist. Aan Japanse zijde vielen er 700 doden en 25 soldaten gingen in Amerikaans gevangenschap.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog besloten de Verenigde Staten Eniwetok te gebruiken als onderdeel van de Amerikaanse "Pacific Proving Grounds". Het hele gebied werd daartoe geëvacueerd.

Ivy Mike test, 31 oktober 1952

In het hele testgebied werden in totaal 43 atoomproeven uitgevoerd tussen 1948 en 1958. De eerste test van een waterstofbom kreeg de codenaam "Ivy Mike" en werd uitgevoerd in het najaar van 1952 als deel van "Operatie Ivy", met een explosieve kracht van 10 megaton. Bij de proeven werd gebruikgemaakt van onbemande B-17 Flying Fortresses die door de radioactieve wolk vlogen om monsters te nemen. Het effect hiervan werd gecontroleerd met op afstand bediende meetapparatuur. Ook het geluid en de temperatuur van de atoomwolk werden gemeten. In totaal namen 16 tot 20 B-17's deel aan deze atoomproeven. De gebruikte eilanden in het testgebied raakten sterk radioactief besmet. Tijdens de atoomproeven waren ongeveer 11 000 Amerikaanse mecaniciens, wetenschappers en militairen aanwezig. Ze onderzochten de explosiewolken van de bomtesten, waarbij tussen 1948 en 1958 ook enige raketten werden gelanceerd.

De bevolking keerde terug in de jaren 70. Op 15 mei 1977 gaf de Amerikaanse regering de opdracht de eilanden te ontsmetten. Voordat de bevolking terug mocht komen, werd er eerst met geigertellers nagegaan of de eilanden stralingsvrij waren. Drie eilanden zijn totaal onbewoonbaar verklaard en eromheen is een spergebied vastgelegd. Het wordt tegenwoordig dan ook afgeraden de eilanden te bezoeken. Als dieren als zeevogels en vissen op de eilanden stranden, kunnen ze radioactief besmet raken.