Eeuwaanduiding in Romeinse cijfers

De eeuwaanduiding in Romeinse cijfers wordt vaak gebruikt in boeken en rapportages om aan te duiden in welke periode een bepaalde gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Vroeger werd er veel minder exact op schrift gesteld en zijn de archeologische duidingen grofmaziger, waardoor er een minder exacte tijdsrekening gebruikt kan worden. Ook is het in de Romaanse talen vaak gebruikelijk om eeuwen in Romeinse cijfers weer te geven.

Voorbeelden

XIII	13e eeuw	1201 - 1300
XIV	14e eeuw	1301 - 1400
XV	15e eeuw	1401 - 1500
XVI	16e eeuw	1501 - 1600
XVII	17e eeuw	1601 - 1700

Achtervoegsels

Geregeld krijgen de eeuwaanduidingen in Romeinse cijfers een extra letter achter het jaartal, zoals "XI B" of "XI c". Hiermee wordt aangegeven welk deel van de eeuw bedoeld wordt. Daarbij zijn er twee mogelijkheden:

Hoofdletters A en B: deze staan respectievelijk voor de eerste helft en de tweede helft van de betreffende eeuw.
Kleine letters a, b, c en d: deze staan respectievelijk voor het eerste kwart, tweede kwart, derde kwart of vierde kwart van de betreffende eeuw.

Voorbeelden

XI B of XIB: de tweede helft van de 11e eeuw, de periode van 1051-1100
X c of Xc: het derde kwart van de 10e eeuw, de periode van 951-975

Een andere mogelijkheid die voorkomt, is een aanduiding als XVd-XVIa, waarmee dan de periode van 1476-1525 bedoeld wordt.

Zie ook

Jaartallen op gebouwen - jaartallen in Romeinse cijfers

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.