E-majeur

	E-majeur
	Voortekening
	Verwante toonaarden
Parallelle toonaard	cis-mineur
Gelijknamige toonaard	e-mineur
Dominante toonaard	B-majeur
Subdominante toonaard	A-majeur
	Toonladder
	e - fis - gis - a - b - cis - dis - e
Portaal	Muziek

E-majeur, E grote terts of E-groot (afkorting: E) is een toonsoort met als grondtoon e. E-majeur is tevens de naam van het akkoord op de eerste trede van de E-toonladder.

De toonladder E-majeur

De toonladder

De voortekening telt vier kruisen: fis, cis, gis en dis. Het is de parallelle toonaard van cis-mineur.

Het akkoord

Het akkoord "E-majeur", e-gis-b, bestaat uit de eerste (prime), de derde (grote terts) en de vijfde (kwint) toon van (de grote drieklank) op de eerste trede van de E-toonladder. Naast deze zg. grondligging (symbool: "EI") zijn allerlei omkeringen en verdubbeling van deze tonen mogelijk. Naast het symbool in de muziektheorie "EI" zijn praktisch gangbare symbolen voor het E-majeurakkoord: "E", "EM" of "Emaj".

Bekende werken in E-majeur

Das wohltemperierte Klavier (prelude en fuga nr. 9) - Johann Sebastian Bach
De vier jaargetijden: La primavera (1723) - Antonio Vivaldi
Veertien van de 104 symfonieën van Joseph Haydn: 11, 12, 16, 22, 29, 36, 43, 55, 74, 76, 84, 91, 99 en 103
Ouverture tot Tannhäuser (1842-1845) - Richard Wagner
Symfonie nr. 7 (1881-1883) - Anton Bruckner
Kamersymfonie nr. 1 (1906) - Arnold Schönberg
Klarinetconcert van Carl Nielsen gebruikt E-majeur en F-majeur afwisselend, F-majeur wint aan het eind.

Zie ook

E-akkoorden

Toonsoort

Voortekening:	7♭	6♭	5♭	4♭	3♭	2♭	1♭	0	1♯	2♯	3♯	4♯	5♯	6♯	7♯
Majeur:	Ces	Ges	Des	As	Es	Bes	F	C	G	D	A	E	B	Fis	Cis
Mineur:	as	es	bes	f	c	g	d	a	e	b	fis	cis	gis	dis	aïs

Zie de categorie E major van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.