Durward Knowles
Sir Durward Randolph Knowles (Nassau, 2 november 1917 - aldaar, 24 februari 2018) was een Bahamaans zeiler.
Durward Knowles
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Durward Randolph Knowles | |||
Geboortedatum | 2 november 1917 | |||
Geboorteplaats | Nassau | |||
Overlijdensdatum | 24 februari 2018 | |||
Overlijdensplaats | Nassau | |||
Nationaliteit | ||||
Lengte | 1,73 m | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | ||||
Onderde(e)l(en) | Star | |||
Olympische Spelen | 1948, 1952, 1956, 1960, 1964, 1968, 1972, 1988 | |||
Belangrijkste prestaties | ||||
Olympische Spelen: Olympische Spelen: | ||||
|
Knowles nam in 1948 op de Olympische Zomerspelen deel namens het Verenigd Koninkrijk. Vanaf 1952 vertegenwoordigde hij er zijn geboorteland de Bahama's. Knowles won in 1956 samen met Sloane Farrington de eerste olympische medaille voor de Bahama's, met het winnen van de bronzen medaille in Melbourne. Tijdens de Olympische Zomerspelen 1964 won Knowles met Cecil Cooke de gouden medaille in de star, dit was de tweede olympische medaille voor de Bahama's.[1] Knowles evenaarde tijdens de Olympische Zomerspelen 1988, met mede-zeiler Paul Elvstrøm, het record van acht olympische deelnames van de Italiaanse broers Piero en Raimondo D'Inzeo. In 1988 was Knowles ook vlaggendrager namens zijn land. in 1996 nam de zeiler Hubert Raudaschl voor de negende maal deel aan de spelen en nam het record over van Knowles.
Op de wereldkampioenschappen veroverde Knowles vier medailles: de wereldtitel in 1947, de zilveren medaille in 1954 en de bronzen medaille in 1946 en 1974. In 1996 werd Knowles door koningin Elisabeth II benoemd tot Sir.[2]
Na het overlijden van de Hongaar Sándor Tarics op 21 mei 2016 werd Knowles de oudste levende olympisch kampioen.[3] Hij overleed in zijn geboorteplaats op 100-jarige leeftijd. Knowles werd als oudste levende olympisch kampioen opgevolgd door de Finse langlaufster Lydia Wideman.[4]
Belangrijkste resultaten
Wereldkampioenschappen[5]
Jaar | Plaats | Resultaten |
---|---|---|
1946 | ||
1947 | ||
1948 | 12e star | |
1949 | 12e star | |
1950 | 11e star | |
1951 | 11e star | |
1952 | 7e star | |
1953 | 7e star | |
1954 | ||
1957 | 20e star | |
1959 | 18e star | |
1961 | 6e star | |
1963 | 6e star | |
1966 | 10e star | |
1971 | 18e star | |
1972 | 5e star | |
1973 | 4e star | |
1974 | ||
1975 | 8e star | |
1976 | 6e star | |
1978 | 65e star | |
1983 | 76e star | |
1985 | 54e star |
Externe link
- (en) Profiel van Durward Knowles op sports-reference.com
Bronnen, noten en/of referenties
|
Olympisch kampioen | ||
---|---|---|
1932: Andrew Libano / Gilbert Gray · 1936: Peter Bischoff / Hans-Joachim Weise · 1948: Hilary Smart / Paul Smart · 1952: Agostino Straulino / Nicolò Rode · 1956: Herbert Williams / Lawrence Low · 1960: Timir Pinegin / Fjodor Sjoetkov · 1964: Durward Knowles / Cecil Cooke · 1968: Lowell North / Peter Barrett · 1972: David Forbes / John Anderson · 1980: Valentin Mankin / Aleksandr Moezyenko · 1984: William Earl Buchan / Steven Erickson · 1988: Michael McIntyre / Bryn Vaile · 1992: Mark Reynolds / Hal Haenel · 1996: Torben Grael / Marcelo Ferreira · 2000: Mark Reynolds / Magnus Liljedahl · 2004: Marcelo Ferreira / Torben Grael · 2008: Iain Percy / Andrew Simpson · 2012: Fredrik Lööf / Max Salminen |