Doolittle Raid

	Grote Oceaan
	Pearl Harbor · Ambon · Marshall- en Gilberteilanden · Javazee (1) · Javazee (2) · Singapore · Doolittle · Koraalzee · RY · Aleoeten · Midway · Guadalcanal · Golf van Leyte · Iwo Jima · Okinawa

	Doolittle Raid
	Onderdeel van de Azië in de Tweede Wereldoorlog
	Een bommenwerper stijgt op van het vliegdekschip USS Hornet
Datum	18 april 1942
Locatie	Tokio en andere Japanse steden
Resultaat	Eerste aanval op de Japanse eilanden Amerikaanse propaganda overwinning; Geen significante tactische of strategische overwinning;
	Strijdende partijen
Verenigde Staten	Japans Keizerrijk
	Leiders en commandanten
Jimmy Doolittle	Prins Naruhiko Higashikuni
	Troepensterkte
16 North American B-25 Mitchell ; 80 piloten ; 2 vliegdekschepen ; 4 kruisers ; 8 torpedojagers	Onbekend aantal troepen en verdediging van hun vaderland
	Verliezen
3 doden ; 8 krijgsgevangenen (4 overleden in gevangenschap: 3 geëxecuteerd, 1 overleden door ziekte) ; 15 North American B-25 Mitchell verloren	Ongeveer 50 doden ; 400 gewonden (waaronder burgers) ; 5 matrozen gevangengenomen ; 5 patrouilleboten gezonken ; 3 vliegtuigen verloren ; 1 vliegdekschip beschadigd

De Doolittle Raid op 18 april 1942 was de eerste Amerikaanse luchtaanval op Tokio tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De bemanning van een van de bommenwerpers, waaronder Doolittle (tweede van links)

De aanval toonde aan dat Japan zelf kwetsbaar was voor geallieerde luchtaanvallen en bood een gelegenheid voor een Amerikaanse vergelding voor de Japanse aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941. De aanval werd gepland en geleid door luitenant-kolonel James "Jimmy" Doolittle. Doolittle schreef later in zijn autobiografie dat de aanval bedoeld was om de Japanners te laten twijfelen aan hun superioriteit en de Amerikaanse moraal op te krikken:

"Men had over de Japanners gezegd dat ze onkwetsbaar waren. Een aanval op het Japanse moederland zou verwarring zaaien in de geesten van de Japanse bevolking en hen doen twijfelen over de betrouwbaarheid van hun leiders. Er was een tweede, minstens even belangrijke, psychologische reden voor deze aanval... de Amerikanen hadden dringend een moreel zetje nodig."

Zestien B-25B Mitchell-bommenwerpers stegen op vanaf het vliegdekschip USS Hornet, dat tot 1000 kilometer van de Japanse kust was gevaren. Het plan was om militaire doelwitten in Japan te bombarderen en te landen in China. Eén B-25 bommenwerper landde op Russisch grondgebied en de bemanning werd meer dan een jaar in de Sovjet-Unie geïnterneerd.

Alle 16 vliegtuigen gingen verloren bij hun landing en 7 bemanningsleden werden vermoord of gevangengenomen. De bemanning van 14 vliegtuigen keerde heelhuids terug naar de Verenigde Staten of naar geallieerd gebied. De aangerichte schade was beperkt maar het psychologisch effect was groot: het was duidelijk dat Japan niet onkwetsbaar was. De Japanners stuurden een grootschalige strafexpeditie naar Zhejiang en Jiangxi om te voorkomen dat Chinees gebied zou worden gebruikt voor aanvallen op Japan, de bemanningleden op te sporen en gevangen te zetten, en wraak te nemen op de Chinese bevolking en eenieder die de bemanningsleden hielp of onderdak verleende.

De Doolittle Raid werd in 1944 verfilmd door Mervin LeRoy in de film Thirty seconds over Tokyo. Deze aanval is in 2001 verwerkt door Michael Bay in de film Pearl Harbor, met Alec Baldwin in de rol van Doolittle.

Zie de categorie Doolittle Raid van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.