Diamantratelslang

De diamantratelslang[2] (Crotalus adamanteus) is een slang uit de familie adders (Viperidae), onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Ambroise Marie François Joseph Palisot de Beauvois in 1799. Later werd de wetenschappelijke naam Hoserea (Edwardsus) adamanteus gebruikt.

Diamantratelslang
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2007)
Paring.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Crotalinae (Groefkopadders)
Geslacht:Crotalus (Echte ratelslangen)
Soort
Crotalus adamanteus
Palisot de Beauvois, 1799
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Diamantratelslang op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

Algemeen

Deze ratelslang komt voor in het zuiden van de Verenigde Staten; Florida, Louisiana, Texas en North Carolina. De habitat bestaat uit droge, vlakke gebieden in kuststreken, meestal in de buurt van water. De diamantratelslang kan goed zwemmen en doet dat regelmatig. Het is een nachtdier dat overdag opgerold schuilt, maar een langslopende prooi wordt niet altijd genegeerd. Het voedsel bestaat uit vogels, zoogdieren en reptielen.

Uiterlijke kenmerken

De slang heeft een enigszins gedrongen lichaam, een zeer brede driehoekige kop en een ratel aan het einde van de staart die alleen gebruikt wordt om vijanden af te schrikken. De naam is te danken aan de tekening, hoewel die van de Texaanse ratelslang (Crotalus atrox) er sprekend op lijkt. Deze soort heeft meestal licht omzoomde donkere ruiten op de rug, met meestal donkere flanken en een witte buik. De kleur is grijs tot bruin maar is erg variabel, er worden in de dierenhandel ook wel bewust bepaalde variaties gekruist om deze sterker te maken en ook melanisme komt voor. De diamantratelslang kan een maximale lichaamslengte bereiken van ongeveer 2,5 meter en kan een leeftijd bereiken van ongeveer 15 jaar.

Giftigheid

Het gif is een neurotoxine en verstoort de prikkelingen tussen de zenuwuiteinden, waardoor uiteindelijk ook de ademhaling stopt. Bij een buitgemaakt prooidier onderzoekt de slang eerst de haarrichting, want indien deze verkeerd wordt ingeschat kan de slang stikken als de prooi blijft steken.

Afbeeldingen

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.