Dedekind-zèta-functie

In de algebraïsche getaltheorie, een deelgebied van de wiskunde, is de Dedekind-zèta-functie van een algebraïsch getallenlichaam K, algemeen aangeduid door ζ_K (s), een veralgemening van de Riemann-zèta-functie. De Riemann-zèta-functie, die een speciaal geval is waarin K het lichaam van de rationale getallen Q is.

In het bijzonder kan de Dedekind-zèta-functie worden gedefinieerd als een Dirichletreeks. De Dedekind-zèta-functie heeft een Euler-product-expansie, voldoet aan een functionaalvergelijking en heeft een analytische voortzetting tot een meromorfe functie op het complexe vlak C met slechts een enkelvoudige pool in s = 1. De uitgebreide Riemann-hypothese stelt dat Re(s) = 1/2 als ζ_K(s) = 0 en 0 < Re(s) < 1.

De Dedekind-zèta-functie is genoemd naar Richard Dedekind, die deze functie in zijn aanvulling op Johann Dirichlets Vorlesungen über Zahlentheorie introduceerde.[1]

Definitie

De Dedekind-zèta-functie ζ_K (s) van het algebraïsch getallenlichaam K is gedefinieerd voor complexe getallen s met Re(s) > 1, door de Dirichletreeks:

\zeta _{K}(s)=\sum _{I\subseteq {\mathcal {O}}_{K}}{\frac {1}{(N_{K/\mathbf {Q} }(I))^{s}}}

waarin I als waarden de niet-nulzijnde idealen van de ring van de gehele getallen O_K van K heeft, en N_K/Q(I) de absolute norm van I is (die is gelijk aan de index [O_K : I] van I in O_K of equivalent aan de cardinaliteit van de quotientring O_K / I). Deze som convergeert absoluut voor alle complexe getallen s met Re(s) > 1.

Voetnoten

(en) Narkiewicz, 2004, §7.4.1.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (en) Narkiewicz, 2004, §7.4.1.