De novo

De novo (uitspraak: dee novo) is de Latijnse term voor ontstaan van iets nieuws (letterlijk: vanuit het nieuwe).

• In de genetica wordt de term 'de-novo-mutatie' (ook wel: mutatie de novo) gebruikt als de aanleg voor een erfelijke aandoening niet bij de ouders aanwezig was, maar wel bij een kind gevonden wordt. In het DNA is dan een mutatie opgetreden, waarschijnlijk bij een van de ouders (anders in een van de eerste celdelingen van het embryo). Bij erfelijke aandoeningen wordt dit verschijnsel in een bepaalde mate gevonden, vooral bij aandoeningen die dominant overerven. Bij tubereuze sclerose is dat bijvoorbeeld ongeveer 60%-70%.[1]
• In de scheikunde en de biochemie wordt gesproken over 'de-novo-synthese' van moleculen, als een complexere stof nieuw wordt opgebouwd uit losse eenvoudige bouwstenen, zoals suikers en aminozuren, in plaats van door het ombouwen van een soortgelijke stof.