De Brandaris

De Brandaris was een radiozender tijdens de Tweede Wereldoorlog voor Nederlandse zeevarenden van de marine en koopvaardij.

De Brandaris
presentator A. den Doolaard
Lancering	mei 1941
Einde	oktober 1942
Uitzendgebied
Stad	Londen
Uitzendgebied	zee
Portaal    Media

De Brandaris begon in mei 1941 vanuit Londen met nieuwsuitzendingen, waarvandaan eerder al Radio Oranje begonnen was met uitzenden. Hendrik van den Broek en Bob den Doolaard werden door de regering in ballingschap aangesteld om de programma's te verzorgen. Er was ook een gewonde scheepsmarconist bij betrokken, die moest zorgen dat het taalgebruik maritiem klonk. De naam Brandaris verwees naar de vuurtoren op Terschelling en werd op het laatste moment gekozen voor de 'Nederlandschen omroep voor zeelieden'.[1] Als openingstune werd In naam van Oranje gebruikt.

De programma's waren in Nederlands-Indië rechtstreeks te beluisteren via de zender van de NIROM.[2]. Na de Japanse bezetting begin maart 1942 viel deze steunzender op Java weg. De uitzendingen konden daarnaast in Curacao goed ontvangen worden.[3]

De uitzendingen waren ook in Nederland te beluisteren. De populariteit van De Brandaris was in de beginperiode soms groter dan die van Radio Oranje, waar de teksten door de censuurafdeling van de overheid werden gecontroleerd. Er mocht daar bijvoorbeeld niet over 'moffen' gesproken worden.

In oktober 1942 werden De Brandaris en Radio Oranje door premier Gerbrandy samengevoegd. De zender ging door onder de naam Radio Oranje, hoewel het meeste personeel daarvan opstapte. De toon van het programma werd door de medewerkers van De Brandaris bepaald. Van den Broek werd directeur. Alleen Loe de Jong van Radio Oranje bleef tot het einde van de oorlog bij de zender betrokken.