Danny Vuković
Danny Vuković (Melbourne, 27 maart 1985) is een Australisch doelman die sinds het seizoen 2017-2018 onder contract staat bij het Belgische KRC Genk.
Danny Vuković
| ||||||||
Vuković in 2017 tijdens de FIFA Confederations Cup | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Daniel Vuković | |||||||
Geboortedatum | 27 maart 1985 | |||||||
Geboorteplaats | Sydney, Australië | |||||||
Lengte | 187 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Doelman | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ||||||||
Rugnummer | 1 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2021 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
|
Clubcarrière
Vuković maakte zijn debuut in de A-League, de hoogste competitie in Australië en Nieuw-Zeeland, bij Central Coast Mariners in september 2005. In zijn eerste 3 seizoenen bij de club was hij invallersdoelman, in zijn vierde seizoen wist hij wel een vaste basisplaats te veroveren. Op 24 februari 2008 stond hij in doel in de finale van de Australische beker tegen Perth Glory, hij kreeg in deze wedstrijd een rode kaart omdat hij in de blessuretijd scheidsrechter Mark Shield sloeg, nadat deze een strafschop gaf aan Perth Glory. Vuković zou voor deze actie uiteindelijk een schorsing krijgen van maar liefst 15 maanden.
Na afloop van het seizoen 2009-2010 kreeg Vuković een aanbieding van de Turkse eersteklasser Konyaspor waar hij een contract voor drie jaar ondertekende. Hij speelde de voorbereidingswedstrijden maar nog voor het begin van de competitie werd de samenwerking al beëindigd, de trainer van de club wou geen doelman gebruiken bij het maximum aantal toegelaten buitenlanders. Het contract dat hij had getekend was ook nooit opgestuurd naar de voetbalbond.
Twee maanden later keerde hij al terug naar de A-League waar hij een contract ondertekende bij Wellington Phoenix FC uit Nieuw-Zeeland. Van 2011 tot 2015 stond hij onder contract bij Perth Glory, in 2014 werd Vuković ook kort uitgeleend aan het Japanse Vegalta Sendai. Hij kwam hier terecht doordat zijn voormalige bondscoach Graham Arnold hier trainer werd en hem er graag bij wou. Arnold werd echter al snel aan de deur gezet en de nieuwe coach van het team had weinig interesse in Vuković, voor hem kwam het uiteindelijk niet verder dan 2 basisplaatsen in de beker en een aantal keer op de bank plaatsnemen in de competitie.
Na een passage van 1 seizoen bij Melbourne Victory FC tekende Vuković in juli 2016 een contract bij Sydney FC. Met deze club won hij dat seizoen de competitie en werd bovendien persoonlijk ook uitgeroepen tot A-League keeper van het seizoen.
In juni 2017 tekende Vuković een contract voor twee seizoenen met een optie op nog eens twee bijkomende seizoenen bij de Belgische club KRC Genk. Hij maakte transfervrij de overstap.[1] Bij Genk was de Australisch international in zijn eerste seizoen eerste doelman en in mei 2018 werd hij door de supporters ook uitgeroepen tot KRC Genk speler van het seizoen 2018-2019. In februari 2019 werd de optie in zijn contract gelicht waardoor Vuković nu tot juni 2021 onder contract staat bij de club.
Statistieken[2]
Seizoen | Club | Land | Competitie | Wedstrijden | Doelpunten |
---|---|---|---|---|---|
2005/06 | Central Coast Mariners | A-League | 7 | 0 | |
2006/07 | 3 | 0 | |||
2007/08 | 2 | 0 | |||
2008/09 | 6 | 0 | |||
2009/10 | 26 | 0 | |||
2010/11 | Konyaspor | Süper Lig | 0 | 0 | |
Wellington Phoenix FC | A-League | 17 | 1 | ||
2011/12 | Perth Glory | 31 | 0 | ||
2012/13 | 28 | 0 | |||
2013/14 | 21 | 0 | |||
2014/15 | 26 | 0 | |||
2015/16 | Melbourne Victory | 23 | 0 | ||
2016/17 | Sydney FC | 28 | 0 | ||
2017/18 | KRC Genk | Eerste Klasse A | 39 | 0 | |
2018/19 | 37 | 0 | |||
2019/20 | 1 | 0 | |||
Totaal | 284 | 1 |
Bijgewerkt tot 21 augustus 2019.
Interlandcarrière
Vuković speelde in 2005 vier wedstrijden voor het elftal onder 20 van Australië. Als reservedoelman werd hij meerdere malen opgenomen in de selectie van het Australisch voetbalelftal, in 2006 werd hij voor de eerste keer opgeroepen voor de kwalificatiewedstrijd om het Aziatisch kampioenschap voetbal tegen Kuweit. Vuković nam in juni 2017 met Australië als derde doelman deel aan de FIFA Confederations Cup in Rusland, waar in de groepsfase éénmaal werd verloren en tweemaal werd gelijkgespeeld. Op 27 maart 2018 kreeg hij voor de eerste keer minuten in het nationale elftal, Vuković mocht na 45 minuten invallen in de oefeninterland tegen Colombia. Hij werd ook opgenomen in de selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018, zijn land geraakte echter niet voorbij de groepsfase.
Lijst van interlands
Interlands van Danny Vuković voor | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Competitie | Goals |
Als speler van | |||||
1. | 27 maart 2018 | Colombia – | 0 – 0 | Vriendschappelijk | 0 |
2. | 15 oktober 2018 | Kuweit – | 0 – 4 | Vriendschappelijk | 0 |
3. | 20 november 2018 | 3 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
Palmares
Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Australisch kampioen | 1x | 2007/08 | ||
Australisch kampioen | 1x | 2016/17 | ||
A-League keeper van het seizoen | 1x | 2017 | ||
Belgisch kampioen | 1x | 2018/19 | ||
Belgische Supercup | 1x | 2019 | ||
Individueel | |||||
Clean Sheet | 1x | 2018/19 | |||
Trivia
In de FFA Cup finale van 2016 tussen het Sydney FC van Vuković en Melbourne City FC werd een zeemeeuw op het veld door een bal geraakt. Vuković vroeg aan de scheidsrechter om het spel even stil te leggen waarna hij de zeemeeuw opnam en hem van het veld af droeg. Enkele minuten later was het beestje weer kerngezond. De goede daad leverde hem echter geen overwinning op met zijn club, Melbourne City won de finale met 1-0 dankzij een doelpunt van Tim Cahill. Deze actie leverde hem wel wereldwijde bekendheid op.
Privé
Zijn ouders zijn van Servische afkomst. Zijn zoon heeft een levertransplantatie ondergaan.
Bronnen, noten en/of referenties
|
KRC Genk – seizoen 2019/20 |
---|
1 Vuković ·
2 De Norre ·
4 Wouters ·
5 Borges ·
6 Dewaest |
Australië – WK 2018 | ||
---|---|---|
1 Ryan ·
2 Degenek ·
3 Meredith ·
4 Cahill ·
5 Milligan ·
6 Jurman ·
7 Leckie ·
8 Luongo ·
9 Jurić ·
10 Kruse ·
11 Nabbout ·
12 Jones ·
13 Mooy ·
14 Maclaren ·
15 Jedinak |