Dal van Tehuacán
Het Dal van Tehuacán (Spaans: Valle de Tehuacán) is een dal in het zuidoosten van de Mexicaanse deelstaat Puebla. Het Dal van Tehuacán is vooral bekend omdat het de plaats is waar de oudste sporen van de verbouw van maïs zijn gevonden. Sinds 2018 is de Tehuacán-Cuicatlánvallei Unesco-werelderfgoed.
Tehuacán-Cuicatlánvallei: oorspronkelijke habitat van Mesoamerika
| ||
| Werelderfgoed gemengd | ||
| Land |  | |
| UNESCO-regio | Latins-Amerika en Caraïben | |
| Criteria | iv, x | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 1534 | |
| Inschrijving | 2018 (42e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Het dal van Tehuacán kenmerkt zich door gematigde temperaturen maar is relatief droog. De Río Tehuacán stroomt door het dal, onderdeel van het afvloeiingsgebied van de Río Papaloapan, en er bevinden zich verschillende natuurlijke bronnen. Het is onderdeel van het biosfeerreservaat Tehuacán-Cuicatlán. Het dal is genoemd naar Tehuacán, de grootste stad in het dal. Indiaanse volkeren in het gebied zijn Mixteken, Nahua en Popoloca.
Ongeveer 8000 jaar before present was het dal van Tehuacán een van de eerste plaatsen waar maïs werd gedomesticeerd, vandaag de dag nog altijd het belangrijkste landbouwproduct van Mexico. De oudste maïskorrels zijn aangetroffen in grotten bij Coxcatlán en Ajalpan, bewaard gebleven door het droge klimaat van het gebied.
