Paul Elstak

Elstak groeide op in een muzikale familie. Zijn vader was slaggitarist bij de band The Rhythm Stars en de bekende jazzmusicus Nedly Elstak maakte ook deel uit van zijn familie. Het geld dat hij als tiener verdiende met tomaten plukken en werken bij McDonald's besteedde hij aan de aanschaf van platen waarmee hij veel oefende achter draaitafels, en waardoor hij het platenmixen onder de knie kreeg. Hij begon met optreden in buurthuizen en clubhuizen en werd in 1987 aangenomen als diskjockey in de Rotterdamse discotheek Bluetiek-In. Van zijn ervaren collega die in housemuziek pionierde, Peter Slaghuis, leerde hij veel bij.

In 1991 scoort Elstak samen met Rob Fabrie (Waxweazle / Headbanger) met de groep Holy Noise een toptienhit met het nummer James Brown is still alive, een reactie op het nummer James Brown is Dead van L.A. Style. Hij specialiseert zich in de opkomende stroming van de hardcore house met de kenmerkende keiharde beats. In 1992 richt hij, inmiddels woonachtig in Rotterdam, het eerste hardcorelabel in Nederland, Rotterdam Records op. Met dit label behaalt hij met de single Poing! van Rotterdam Termination Source de tweede plaats in de Nederlandse Top 40. De maker van Poing!, Maurice Steenbergen werd later als creative director verantwoordelijk voor de happy hardcore videoclips van Elstak. Door de toename van het aantal hardcorefeesten en de toegenomen populariteit van het genre behoort Elstak tot de bekendste diskjockeys van de hardcorescene naast onder meer DJ Rob, DJ Ruffneck en DJ Dano en treedt op in binnen- en buitenland.

Met de opkomst vanaf eind 1994 van de nieuwe stroming happy hardcore met snelle vrolijke melodielijnen en zang, wordt een radiovriendelijke variant toegankelijk voor het grote publiek en scoort Elstak in dit genre een aantal hits. In maart 1995 brengt hij in samenwerking met Koen Groeneveld, Addy van der Zwan en Jan Voermans (dit trio is samen bekend als de Klubbheads) de single Life Is Like A Dance uit die de top tien behaalt. In dat jaar formeert hij ook een nieuwe groep met een zangeres, rapper en danseressen. De rapper wordt MC Irvin, een bekende MC op hardcore feesten. Als zangeres wordt de student en fotomodel Saskia de Geus gevonden die hierdoor als zangeres bekend wordt onder de naam Shaydie[1]. Ze wordt aanvankelijk als danseres bij de groep gehaald, maar al snel wordt ze de leadzangeres en het boegbeeld in de videoclips. De opvolger van het nummer Life Is Like A Dance wordt Luv U More, een cover van het nummer Love U More van de Engelse band Sunscreem. Het nummer behaalt de 2e plaats in de Nederlandse Top 40. Door de oprichting van de muziekzender TMF op 1 juni 1995 kwam er veel meer exposure voor zijn videoclips op de televisie en de groep trad frequent op in discotheken in Nederland. In september 1995 komt de derde single uit, Rainbow in the Sky, die de derde plaats in de hitparade behaalt. Hierna volgt een tweede plaats voor het nummer Don't Leave Me Alone. In april 1996 behaalt de single The Promised Land de 3e plaats in de Nederlandse Top 40. De bijbehorende videoclip duurt acht minuten en was de tot dan toe duurste productie ooit gemaakt door een Nederlandse artiest. De half miljoen gulden werd mede gefinancierd door de sponsor Pepsi. Een jaar later volgt het verzamelalbum May The Forze Be With You met al zijn grote happy hardcorehits plus wat nummers die niet op single verschenen, zoals Musica Rave en 4 Steps in Hardcore. Van het album May The Forze Be With You verscheen tevens een separate Hardcore Edition. Na de hit Rave on blijven successen in het genre uit. De markt is verzadigd geraakt door releases en meer groepen en producenten. In 1996 verlaat Shaydie de groep en wordt opgevolgd door Lindsay. De eerste single Rave On, behaalt nog wel de top 10, maar de opvolgers Unity en Get This Place worden geen grote hits meer. Elstak beëindigt daarop zijn activiteiten in de happy hardcore en richt zich enkel nog op de productie van hardcore en het opzetten van een eigen kledinglijn.

In 2001 richt Elstak bij een heropleving van het hardcore genre een nieuw platenlabel op, Offensive Records dat jaarlijks een nieuwe cd uitbrengt. Kenmerkend is de heldere melodielijn waardoor ze op feesten gemakkelijk te draaien zijn. In 2003 verschijnt een nieuwe clip van het hardcorenummer Hardcore State Of Mind wat frequent getoond wordt op The Box. In de jaren erna treedt hij veelvuldig op als hardcore dj. Op 12 mei 2007 trad Paul op in het SBS6 programma Fighting with the stars en vocht daar een thaiboks partij tegen (Big Brother) Ruud Benard, die hij won. Op 8 november 2010 komt de door hem geschreven titelsong van de film New Kids Turbo uit.[2] In de clip verschijnt Elstak zelf als cameo met een plaksnor op (deze had hij ook echt halverwege de jaren 90). De clip staat als bonustrack op de DVD van New Kids Turbo. 26 maart 2011 won Elstak een Rembrandt Award voor beste titelsong met dit nummer en op 12 mei 2011 kreeg hij een gouden plaat uitgereikt. Op dezelfde dag werd de Duitse versie van de single Turbo in Duitsland uitgebracht.

In 2014 verscheen de single Raving Beats, een samenwerking met Mental Theo en Gin Dutch.

Ook treedt Elstak tegenwoordig in Stadion Feyenoord op voor belangrijke wedstrijden bij Feyenoord.