Zwarte gierzwaluw

Deze roetzwarte vogel heeft lange, spitse vleugels en een lichtgevorkte staart. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk. De lichaamslengte bedraagt 18 tot 20 cm en het gewicht 45 gram.

Deze vogel brengt de meeste tijd door met vliegen en kan snelheden bereiken van 120 km/uur. Tijdens de vlucht vangen ze insecten en drinken ze, door over het wateroppervlak te scheren en een nipje water te nemen. Slapen doen ze ook tijdens de vlucht, waarbij ze stijgen naar 3 tot 5 km hoogte, waarna ze drijvend op de luchtlagen, in een soort halfslaap langzaam weer naar beneden komen. Ook paren doen ze in de lucht. Ze komen alleen in de broedtijd naar beneden.

Het nest bestaat uit levende planten, zoals mossen en levermossen, dat bijeengehouden wordt door modder. Hun nest bevindt zich naast watervallen of andere snelstromende wateren.

Deze soort komt voor ten westen van Noord-Amerika, Midden-Amerika en het Caribisch gebied.

De soort telt 3 ondersoorten:

• C. n. borealis: van zuidoostelijk Alaska tot de zuidwestelijke Verenigde Staten.
• C. n. costaricensis: van centraal Mexico tot Costa Rica.
• C. n. niger: West-Indië en Trinidad.

De zwarte gierzwaluw heeft een ruim verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar neemt in aantal af. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de zwarte gierzwaluw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]