Texaanse ratelslang

De Texaanse ratelslang[2] of westelijke diamantratelslang (Crotalus atrox) is een giftige slang uit de familie adders (Viperidae) en de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Spencer Fullerton Baird en Charles Frédéric Girard in 1853.

Texaanse ratelslang
IUCN-status: Niet bedreigd[1]
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Crotalinae (Groefkopadders)
Geslacht:Crotalus (Echte ratelslangen)
Soort
Crotalus atrox
Baird & Girard, 1853
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Texaanse ratelslang op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

Uiterlijke kenmerken

Van alle ratelslangen is deze soort vrij makkelijk te herkennen aan de lichtere tot witte banden vlak voor de ratel, die in aantal toenemen naarmate het dier ouder wordt. Dit is op de foto goed te zien, en het in aantal toenemen naarmate het dier ouder wordt geldt ook voor het aantal ratels. De lengte varieert van 90 centimeter tot 120 cm, er zijn weleens exemplaren langer dan twee meter aangetroffen. De kleur is lichtbruin met op het midden van de rug grote, ruitvormige vlekken die duidelijk afsteken door de lichtere omzoming. In de nek gaan de vlekken over in twee donkere strepen, er is echter variatie in kleur en patroon.

De ratel is een hoornachtig uiteinde aan de staart, die is opgebouwd uit los met elkaar verbonden segmenten, waarvan bij elke vervelling nieuwe worden toegevoegd. Bij volwassen exemplaren kan deze uit 10 segmenten bestaan. Deze dient om eventuele belagers af te schrikken.

Voorkomen en habitat

Leefgebied

De Texaanse ratelslang komt voor in de Verenigde Staten in de staten Californië, Arizona, New Mexico, Oklahoma, Texas en Arkansas, en verder in noordelijk Mexico. De habitat bestaat uit drogere laaglanden waar de slang te vinden is onder boomwortels en tussen struiken. Zoals alle ratelslangen is deze soort een typische bodembewoner die niet veel klimt.

Levenswijze

In de winter trekken de slangen zich terug en zijn niet actief, soms worden vele exemplaren aangetroffen in dezelfde schuilplaats. Het voedsel bestaat uit zoogdieren, zoals knaagdieren, maar ook hagedissen en vogels, die gebeten worden en snel daarna sterven. Ze zijn uitermate giftig en gevaarlijk. Als ze uitgedaagd worden, zullen ze niet aarzelen om ook grote dieren aan te vallen.

Voortplanting

De Texaanse ratelslang is eierlevendbarend en als de jongen ter wereld komen zijn ze al rond de 25 centimeter lang. Ze hebben nog geen ratel, maar slechts een dopje, waaruit deze zich moet ontwikkelen. Dit gebeurt na meerdere vervellingen. Ze hebben echter wel al messcherpe giftanden en een zeer krachtig gif. Ze zijn geslachtsrijp na 3 tot 4 jaar.

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.