Cornelis Dekker (historicus)

Cornelis Dekker (Wemeldinge, 22 augustus 1933 - Odijk, 18 december 2012) was een Nederlands archivaris en historicus.

Cornelis Dekker zou nadat hij zijn gymnasium α aan het Christelijk Lyceum in Goes en legerdienst had afgewerkt, naar de Rijksuniversiteit Gent trekken om er geschiedenis van de middeleeuwen te studeren bij onder meer paleograaf en diplomaticus Egied I. Strubbe en er in 1959 afstuderen met de mediëvist François Louis Ganshof.

Hij zou vervolgens direct aan een archiefopleiding beginnen en liep stage bij het Algemeen Rijksarchief in Den Haag en wist een tijdelijke aanstelling te versieren bij het Hoogheemraadschap van Delfland. Nadat hij in 1961 chartermeester was geworden bij het Rijksarchief in Utrecht, volgde hij er in 1975 Marinus van Buijtenen op als Rijksarchivaris. Intussen had hij ook een lesopdracht, eerst voor het vak paleografie en dan voor het vak kerkelijke instellingen, aanvaard aan de Rijksarchiefschool (1967-1981) en zou hij iets later ook als docent paleografie en archiefkennis werkzaam zijn aan de Rijksuniversiteit Utrecht (1970-1981). In 1971 was hij ook nog eens bij de mediëvist Co van de Kieft cum laude gepromoveerd tot doctor in de geschiedenis met een proefschrift getiteld Zuid-Beveland: de historische geografie en de instellingen van een Zeeuws eiland in de Middeleeuwen.

In 1981 werd hij tot buitengewoon hoogleraar in de archiefwetenschap en de paleografie van de 14e tot en met de 17e eeuw benoemd aan de Universiteit benoemd, waarop hij zijn twee vorige leeropdrachten liet varen en werd in 1987 lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Hij was sinds 1992 totdat hij bij het Utrechtse Rijksarchief afzwaaide ook met de hoofdredactie over het driedelige werk Geschiedenis van de provincie Utrecht belast.