Constant Fornerod

Constant Fornerod (Avenches, 30 mei 1819 - Bettens, 27 november 1899) was een Zwitsers politicus. In 1851 was hij bondspresident van Zwitserland.

Constant Fornerod
Constant Fornerod
Geboren30 mei 1819
Avenches
Overleden27 november 1899
Bettens
Land Zwitserland
Politieke partijRadicale Partij
PartnerMarie Sophie Leuzinguer
Beroeppoliticus
Lid van de Bondsraad
Aangetreden11 juli 1855
Einde termijn31 oktober 1867
VoorgangerDaniel-Henri Druey
OpvolgerVictor Ruffy
9e bondspresident van Zwitserland
Aangetreden1 januari 1857
Einde termijn31 december 1857
Vicepresident(en)Jonas Furrer
VoorgangerJakob Stämpfli
OpvolgerJonas Furrer
15e bondspresident van Zwitserland
Aangetreden1 januari 1863
Einde termijn31 december 1863
Vicepresident(en)Jakob Dubs
VoorgangerJakob Stämpfli
OpvolgerJakob Dubs
19e bondspresident van Zwitserland
Aangetreden1 januari 1867
Einde termijn31 oktober 1867
Vicepresident(en)Jakob Dubs
VoorgangerMelchior Josef Martin Knüsel
OpvolgerJakob Dubs
Portaal    Politiek

Opleiding

Fornerod studeerde rechten en filosofie aan de Universiteit van Lausanne. Hij studeerde daarna verder in Tübingen, Heidelberg en Parijs. Na zijn terugkeer was hij als advocaat werkzaam en daarna als hoogleraar Romeins recht in Lausanne.

In het kanton Vaud

In 1845 sloot Fornerod zich aan bij de Radicale Partij, de voorloper van de huidige Vrijzinnige-Democratische Partij (FDP). Van 1845 tot 1855 zat hij namens het district Avenches in de Grote Raad van Vaud. Van 1845 tot 1848 was hij tevens Staatsschreiber (een soort kanselier) van Vaud en van 1845 tot 1855 maakte hij als beheerder van het departement van Justitie en Politie deel uit van de Staatsraad van Vaud. Van 1 januari 1851 tot 31 december 1851 was Constant Fornerod bondspresident van Zwitserland.

Lid van de Bondsraad en bondspresident

Mandaten

Na de Sonderbund-oorlog, de burgeroorlog die door de liberalen was gewonnen, maakte Fornerod snel carrière in de federale politiek. In 1853 werd hij in de Kantonsraad gekozen, waar hij bleef zetelen tot in 1855.

Op 11 juli 1855 werd Fornerod als opvolger van Henri Druey in de Bondsraad gekozen. Hij was en is nog steeds het jongste lid ooit van de Bondsraad: hij trad toe op 35-jarige leeftijd. Als lid van de Bondsraad beheerde Fornerod de volgende departementen:

Constant Fornerod was in 1856, 1862 en in 1866 vicepresident en in 1857, 1863 en 1867 bondspresident. Op 31 oktober 1867 kwam er een einde aan het mandaat van Fornerod. Hij werd opgevolgd door Victor Ruffy.

Beleid

Als minister van Buitenlandse Zaken speelde hij belangrijke rol bij het opzetten van Zwitserse ambassades in Turijn en Berlijn.

Latere carrière

Na zijn terugtreden uit de Bondsraad werd hij één der leiders van het financiële instituut Crédit franco-suisse, dat hij eerst in Genève en daarna in Parijs leidde. In 1870 ging het instituut bankroet, en Fornerod, die in deze zaak verwikkeld was, moest een jarenlange gevangenisstraf uitzitten. Na zijn vrijlating vond hij een baan als klein ambtenaar bij de spoorwegmaatschappij Jura-Simplon. Later ging hij inwonen bij zijn broer Justin, een emeritus dominee.

Zie ook

Voorganger:
Daniel-Henri Druey
Lid van de Zwitserse Bondsraad
1855-1867
Opvolger:
Victor Ruffy
Zie de categorie Constant Fornerod van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.