Class 60

De Class 60 is een zware diesel-elektrische goederentreinlocomotief gebouwd door Brush Traction. Spoorwegenthousiasten gaven ze bijnaam sleepboot.

British Rail Class 60
De 60068 bij Castleton East Junction
Spoorwijdte1435 mm
Portaal    Verkeer & Vervoer

Geschiedenis

In de jaren 80 had British Rail behoefte aan een sterke diesellocomotief van de type 5 categorie voor haar Trainload Freight sector. Op 10 augustus 1987 schreef British Rail een aanbesteding uit voor 100 locomotieven met sluitingsdatum 7 november. Van de zes uitgenodigde bouwers schreven er slechts drie in:

  • Metro-Cammell - bood een bovenbouw van MetroCammell en verschillende tractiepakketten, veelal niet getest, maar kon niet garanderen dat die aan de eisen zouden voldoen.
  • GEC - werkte samen met General Motors Electro Motive. Zij boden een van de nieuwste technieken voorziene Class 59, te bouwen in het VK, waarschijnlijk in de werkplaats van BREL in Crewe waarmee al een samenwerking bestond voor de bouw van de elektrische locomotieven Class 91.
  • Brush Traction - bood een locomotief met naar keuze een Mirrlees of Ruston motor, en voorzien van separately excited (Sepex) tractiecontrole, zoals eerder getest bij de Class 58.

Uit de drie aanbieders werd Brush gekozen en er werden 100 locomotieven besteld voor rond de £120 miljoen. Brush kocht de onderdelen in bij onderaannemers met de eindmontage in de eigenfabriek te Loughborough. De bovenbouw, gelijk aan die van de Class 92, werden geleverd door Procor (UK) in Wakefield. De motor was de hoogvermogen ontwikkeling van de Mirrlees die eerst werd getest in de Class 37 nrs. 37901-37904.[1]

De eerste locomotieven werden in juni 1989 afgeleverd en overgebracht naar Derby voor proefritten. Hierbij kwamen problemen met de tandwielen aan het licht, waardoor onder andere de wielophanging en de cilinderkoppen van de Mirlees motor aangepast moetsen worden.[1]

Ontwerp

Bovenbouw

In tegenstelling tot de Class 59 en Class 66, die een vakwerkconstructie hebben, kreeg de Class 60 een monocoque huid constructie met diagonale liggers waarbij de buitenkant steun biedt aan het binnenwerk.[2]

Voor de class 60 werden twee cabines ontworpen en gebouwd als model op ware grootte van hout, plastic en metaal door de Engineering Development Unit van het Railway Technical Centre in Derby. Een van de ontwerpen kreeg een Franse neus zoals bij de SNCF CC 72000, dit werd verworpen ten gunste van een traditionele cabine.[3]

Elektrisch

De hoofdgenerator is een Brush BA1006A die de energie levert voor de tractiemotoren via een gelijkrichter. De hulpgenerator is een Brush BAA 702A die de energie levert voor de ventilatoren, smeer- en oliepompen, de ventilatoren voor de motoren en de luchtpompen. Beide generatoren worden aangedreven door hoofdmotor.[4]

Ieder van de zes assen wordt aangedreven via een tandwielkast door een aan de as opgehangen tractiemotor van het type TM2161A vierpolig motor van Brush. Iedere motor heeft een eigen voeding die door een microprocessor (SEPEX) wordt bewaakt. Het systeem is getest op de Class 58. Een van de mogelijkheden van dit systeem is dat een slippende wiel/as/motor combinatie los van de andere motoren kan worden bijgestuurd.[4]

Motor

De motor is een 8 cilinder, 145 liter Mirrlees Blackstone 8MB275T dieselmotor (275 mm cilinder doorsnee);[5] De Mirrlees motor was destijds een van de zuinigste motoren op de markt (189g brandstof per kWh) maar vehoudingsgewijs zwaar. De motor werd ook met succes in de scheepvaart gebruikt, zoals kleine schepen en veerboten. Er werden geringe onderhoudskosten verwacht door het geringe aantal cilinders in verhouding tot de geleverde energie.[6][7]

Afmetingen[8]
  • Acht cilinder op rij
  • Cilinder doorsnee, 275 mm (10,8 inch)
  • Zuigerslag, 305 mm (12 inch)
  • Vermogen, 3.100 hp (2.311 kW) bij 1.000 rpm

Operationeel

British Rail

In 1990 kwam de class 60 in dienst op de hoofdlijnen en verving hier de Type-3 categorie Class 33 dubbeltracties in de regio zuid-oost, en ook de Class 20, 26, 27, 31 en 73.[1] De class 60 reed voornamelijk bouwtreinen (met name steentreinen) waarbij ze ook de Class 56 en Class 58 vervingen, die zelf werden uitgerangeerd of overgeplaatst. Aanvankelijk werden ze verdeeld over de British Rail Load-Haul, Trans-Rail en Mainline Freight divisies. De introductie maakte dubbeltractie overbodig en langere en/of zwaardere treinen werden mogelijk.[1]

English, Welsh and Scottish Railway

Na de privatisering van British Rail werden alle locomotieven ondergebracht bij de English, Welsh and Scottish Railway (EWS),[1] Het beleid van EWS was om de hele vloot in stand te houden en herstelde dan ook alle brand- en aanrijdingsschade.[9] In 2003/04 werd een aantal overtallige locomotieven opgeslagen.[9] Op hetzelfde moment werden de Class 47, 56 en 58 uitgerangeerd en het aantal Class 37 teruggebracht[10] Van 2004 tot 2007 was tussen de 50 en 75%[11] op een bepaald moment buiten gebruik.[1] In 2007 werd het aantal rijvaardige exemplaren geschat op 60 locomotieven.[9]

DB Schenker (DBS)

In juni 2007 werd EWS overgenomen door DB Schenker, een volledige dochter van de Duitse spoorwegmaatschappij, Deutsche Bahn AG. Sinds de overgang naar EWS/DB Schenker, is de class 60 vooral ingezet voor steen, gruis, ballast, staal en olie treinen. In 2009 was het grootste deel in de opslag en waren er nog slechts vijftien in dienst.

In september 2010 werden twintig stuks door DB Schenker UK afgedankt[12][13] en in november 2010 kondigde DBS groot-onderhoud aan voor 20 locomotieven.[14] In januari 2011 werd aangekondigd dat zeven exemplaren in onderhoud zouden gaan, met een optie voor nog veertien locomotieven. In januari 2013 werd het onderhoud als "upgrade" naar een "Super 60" gekwalificeerd.[15] DB Schenker heeft geen details gegeven maar volgens Tugtracke werden mechanische wijzigingen getest op de 60099 en elektrische wijzigingen getest op 60011. Tugtracker heeft ook een lijst met achttien tussen 1 september 2011 en 1 oktober 2013 verbeterde locomotieven gepubliceerd.[16]

In 2012 werd een aantal class 60 te koop gezet via Romic-Ace International Pte Ltd.[17] Eind 2013 zette DB Schenker Rail UK 20 locomotieven te koop.[18] Deze zouden op 31 oktober 2013 voor £10 miljoen verkocht worden aan Wabtec Rail uit Doncaster, maar dit werd in 2014 afgeblazen.[19]

Colas Rail

In juni 2014 werd bekend dat 10 locomotieven waren verkocht aan Colas Rail. Het betreft hier de nummers 60 002/021/026/047/056/076/085/087/095/096.[20] De eerste in de geel-oranje kleurstelling van Colas was de 60087, die werd gefotografeerd in Burton-on-Trent op 2 juni 2014.[21]

Namen en kleurstellingen

De 60054 genoemd naar Charles Babbage

In 1989 gaf Railfreight traditioneel namen aan de locomotieven. De locomotieven die ingezet werden voor de bouwsector en de metaalsector werden genoemd naar Britse bergen, net als een aantal in de kolensector. De andere, bestemd voor de kolen en petroleum sector werden genoemd naar bekende Britten, met de nadruk op ingenieurs en wetenschappers. De locomotieven 60001 en 60098 vormden de uitzondering op de regel en kregen respectievelijk de namen "Steadfast" en "Charles Francis Brush".[22] De locomotieven kregen de bij hun sector behorende kleurstelling.

Na de overgang naar EWS werden de locomotieven overgeschilderd in de rood-gele EWS kleurstelling zodra een schilderbeurt noodzakelijk was. Vele reden rond met stickers over de oorspronkelijke sector kleurstelling om het eigendom van EWS te onderstrepen. Een aantal locomotieven werden hernoemd, zoals 60033: Corus "Tees Steel Express" en 60081: geschilderd in een Great Western Railway groen kleurstelling en hernoemd in Isambard Kingdom Brunel in 2000.

In 2007/08 kregen twee locomotieven een aparte kleurstelling: 60074 kreeg een 'kruit blauwe' kleur met de naam "Teenage Spirit" in het NRM in York als onderdeel van een inzamelingsactie voor de "Teenage Cancer Trust". 60040 werd rood geschilderd en kreeg de naam "The Territorial Army Centenary" als onderdeeel van de festiviteiten rond het 100-jarig bestaan van de Territorial Army. Beide locomotieven zijn later overgeschilderd in de standaard DB Schenker kleurstelling.

In 2010 werd nummer 60099 overgeschilderd in de zilveren Tata Steel kleurstelling en logo bij Toton TMD en onthuld bij de Tata fabriek in Scunthorpe op 27 september.[23][24]

In januari 2011 kreeg de 60011 als eerste de standaard DB Schenker kleurstelling bij Toton TMD.[25]

Eind mei 2014 verliet de 60087 Toton TMD in de Colas kleurstelling, inmiddels zijn hier de 60021 en 60002 bijgekomen.

Behoud

De Class 60 Preservation Group heeft tot doel om een exemplaar te behouden als historisch materieel, zodra er één beschikbaar komt.[26]

Zie de categorie British Rail Class 60 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.