Clarence Thomas

Thomas werd geboren in Pin Point, Georgia; zijn vader verliet het gezin toen Clarence een jaar oud was, en in 1954 stak de broer van Clarence per ongeluk hun huis in brand, waarna de familie moest verhuizen naar een klein appartement. Vanwege zijn katholieke opvoeding overwoog hij priester te worden, maar hij zag hier uiteindelijk van af en studeerde aan het College of the Holy Cross in Massachusetts. Hij richtte daar de eerste studentenvereniging voor zwarten op. In 1974 studeerde hij af in de rechten van de Yale-universiteit.

In Missouri werkte Thomas van 1974 tot 1977 als officier van justitie, en daarna tot 1981 als juridisch adviseur voor een senator uit Missouri. In 1981 begon Thomas zijn loopbaan bij de federale overheid voor president Ronald Reagan. Hij werkte als staatssecretaris voor burgerrechten bij het ministerie van onderwijs en werd daarna voorzitter van een commissie die rassengelijkheid op de werkvloer moet bevorderen (de Equal Employment Opportunity Commission).

President George H.W. Bush droeg hem in 1990 voor als rechter in het Hof van Beroep voor het circuit van het District of Columbia,[1] en een jaar later werd hij al gepromoveerd naar het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten na het aftreden van Thurgood Marshall, de eerste Afro-Amerikaanse rechter in Hooggerechtshof. Een aantal organisaties, waaronder de NAACP en de National Organization for Women waren tegen zijn voordracht, zowel vanwege zijn standpunten ten opzichte van positieve discriminatie als hun veronderstelling dat hij wellicht niet achter een eerdere uitspraak van het Hooggerechtshof zou staan, Roe vs. Wade, die het staten verbiedt abortus illegaal te maken.[2] Tijdens het benoemingsproces kwam naar buiten dat Thomas door Anita Hill, een advocate die onder hem had gewerkt, beschuldigd werd van seksuele intimidatie. Zij verscheen voor een Senaatscommissie. De beschuldiging kon niet hard worden gemaakt. Op 15 oktober stemde de Senaat met een meerderheid van 52 tegen 48 in met zijn voordracht als rechter.[3]

In vergelijking met de andere leden van het Hooggerechtshof wordt Thomas wel omschreven als 'conservatief'. Hij kwam vaak tot hetzelfde oordeel als zijn in 2016 overleden collega Antonin Scalia; hij acht het eerste amendement van de grondwet van de Verenigde Staten (dat handelt over de vrijheid van meningsuiting, van religie en van vergadering) een zeer belangrijk recht. Hij wordt ook vaak omschreven als een originalist. Hij geeft bijvoorbeeld een strikte uitleg van het achtste amendement (het verbod op wrede en ongebruikelijke straffen) zoals bleek in de zaak Hudson v. MacMillian in 1992. Daar was hij samen met Scalia, in tegenstelling tot de andere rechters, van mening dat de mishandeling van een gevangene, waarbij geen ernstig letsel werd veroorzaakt, geen schending was van het achtste amendement.[4]

Over zijn benoemingsproces aan het hooggerechtshof verscheen in 2016 de film Confirmation, waarbij Thomas gespeeld werd door Wendell Pierce. Eerder in 1999 verscheen al de film Strange Justice.

• (en) Foskett, Ken, Judging Thomas: The Life and Times of Clarence Thomas. Harper Paperbacks (2004), 368. ISBN 0060527226.

• Officiële biografie (Engels)

Zie de categorie Clarence Thomas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.