Chitra chitra

Het schild is bruin tot geelbruin van kleur en heeft een lichtere rand en een kenmerkende tekening van donkeromzoomde gele lijnen, die per individu verschilt. De huid is lichtbruin, de voorpoten hebben een lichtere onregelmatige bandering die op de achterpoten ontbreekt. Op de nek zijn vijf gele strepen aanwezig, twee aan iedere zijkant en een middenstreep die ontstaat uit twee strepen op de rug die naar elkaar toe lopen. Mannetjes zijn van vrouwtjes en juvenielen te onderscheiden door een langere en dikkere staart.[3] Met een schildlengte tot 1,4 meter is dit een van de grootste soorten weekschildpadden, het schild kan ongeveer een meter breed worden en dergelijke grote exemplaren wegen meer dan 100 kilo.

Chitra chitra komt voor in Indonesië (op de eilanden Sumatra en Java), Maleisië en Thailand. Het is een rivierbewoner die vanwege de grootte in brede rivieren leeft. De voorkeur gaat uit naar langzaam stromende, heldere wateren met een zanderige bodem. Omdat in de natuurlijke habitat veel rivieren zijn afgedamd is de schildpad alleen in waterreservoirs of de sterk bebouwde rivierdelen stroomafwaarts aangetroffen. Het land wordt zelden betreden, waarschijnlijk alleen door de vrouwtjes voor het maken van een nest en het afzetten van de eieren.

Het voedsel bestaat uit tweekleppigen, krabben en vissen, langs zwemmende vissen worden gevangen met een snelle uithaal van de nek waarna de vis met de bek wordt gegrepen. Vanwege de kleine smalle bek wordt waarschijnlijk niet gebeten bij bedreiging.
De eieren worden in een nest afgezet voordat het regenseizoen begint. Het nest wordt minstens een halve meter boven de bovenste waterlijn gegraven en bevat ongeveer 60 tot 117 eieren, die wit en rond zijn en een harde schaal hebben.

Chitra chitra is een zeldzame soort die tot de 25 meest bedreigde soorten schildpadden ter wereld behoort. Het verzamelen van de eitjes en de schildpadden voor consumptie heeft daaraan bijgedragen, evenals het verzamelen van exemplaren voor de handel in exotische dieren. Deze soort verdraagt gevangenschap slecht. Maatregelen als het verbieden van de jacht op en het verzamelen van de schildpad en het uitbreiden van beschermde natuurparken bieden mogelijk soelaas voor het voortbestaan van de soort.

Er worden twee ondersoorten erkend, die verschillen in het uiterlijk en het verspreidingsgebied.

• Ondersoort Chitra chitra javanensis (Indonesië)
• Ondersoort Chitra chitra chitra (Maleisië en Thailand)