Chevron Corporation

Chevron is een grote producent van olie en aardgas. In 2018 produceerde Chevron 2,9 miljoen vaten olie-equivalent per dag waarvan ongeveer een kwart in de Verenigde Staten. De olie wordt grotendeels in eigen raffinaderijen verwerkt. Per dag kan bijna 2 miljoen vaten ruwe olie worden omgezet in olieproducten. De motorbrandstoffen worden verkocht via een eigen wereldwijd netwerk van tankstations.

In 1876 ontdekte Star Oil ten noorden van Los Angeles olie. De productie was 25 vaten per dag, maar dit was het begin van de olie-industrie in Californië. Drie jaar later werd Star Oil overgenomen door de Pacific Coast Oil Company. Het was de grootste olieproducent in de staat toen het in 1900 werd opgekocht door Standard Oil. In 1907 veranderde de naam in Standard Oil Company (California). In 1909, spande het United States Department of Justice een gerechtelijk proces aan onder de Federale antitrustwet, waarna Standard Oil in 1911 in 34 bedrijven werd opgedeeld. Standard Oil Company (California) ging als zelfstandig bedrijf verder. In 1926 werd de naam opnieuw gewijzigd in Standard Oil Co. of California (SOCAL). In 1911 was afgesproken dat SOCAL alleen die naam mocht gebruiken in Californië, Nevada en Arizona, daarbuiten werden de producten verkocht onder de merknaam Chevron.

Op 29 mei 1933 tekende SOCAL een contract met koning Ibn Saud voor het zoeken en winnen van olie in Saoedi-Arabië. In ruil voor een forse som geld kreeg SOCAL het recht voor 60 jaar in een gebied van 360.000 mijl² naar olie te zoeken.[3] De concessie kwam in handen van het dochterbedrijf California-Arabian Standard Oil Company (CASOC).[4] Het duurde vijf jaar voordat er succes werd geboekt, op een diepte van 1441 meter werd een olieveld aangeboord en op 3 maart 1938 stroomde de eerste olie uit bron Dammam nummer 7.[5] De olie werd via een pijplijn naar een terminal bij Ras Tanura gepompt en in april 1939 werd de eerste tanker, SOCAL’s MS D.G. Scofield, met olie geladen.[6]

SOCAL was een kleine maatschappij en had in 1936 de helft van de concessie verkocht aan Texas Oil Company. SOCAL had olie aangeboord in Bahrein, maar miste afzetkanalen hiervoor. De Texas Oil Company had wel distributie-activiteiten in Azië, maar had weer een tekort aan ruwe olie. De twee partijen vulden elkaar goed aan en richtten samen ook Caltex op. In 1944 veranderde de naam van de joint-venture in Arabian-American Oil Company (Aramco). Na de Tweede Wereldoorlog werd de druk op SOCAL groter om de productie uit te breiden. SOCAL kon de grote noodzakelijk investeringen niet dragen en zocht naar Amerikaanse partners met geld en afzetmarkten. Op 12 maart 1947 werden Standard Oil of New Jersey en Socony Vacuum nieuwe partners in de joint venture. Na de transactie hadden drie partners elk een belang van 30% en Socony Vacuum een aandeel van 10%. Op 30 december 1950 kwam Aramco voor 50% in handen van Saoedi-Arabië.[7] In 1980 werden Aramco volledig genationaliseerd.

In 1984 werd Gulf Oil gekocht voor 13 miljard dollar en de combinatie ging verder als Chevron. Het werd de op twee na grootste oliemaatschappij van de Verenigde Staten, na Exxon en Mobil, met een totale omzet van 57 miljard dollar in 1983.[8]

In 1993 werd Tengizchevroil (TCO) opgericht. In dit consortium heeft Chevron een aandelenbelang van 50%. TCO is de beheerder van het grootste olieveld in Kazachstan, het Tengizveld. In 2015 werd 27,1 miljoen ton olie uit het veld gehaald, ofwel 217 miljoen vaten. Chevron kondigde in 2016 een investering aan van US$ 37 miljard om de productie uit het veld te verhogen naar meer dan een miljoen vaten per dag.[9] Volgens The Wall Street Journal zou Tengiz een van de meest winstgevende olievelden ter wereld zijn. Analisten schatten in dat het veld tussen 1993 en 2016 Chevron US$ 70 miljard aan omzet en US$ 40 miljard aan winst heeft opgeleverd.[9]

Op 9 oktober 2001 gingen Chevron en Texaco samen na een overnamebod van 44 miljard dollar.[10] De nieuwe naam werd "the ChevronTexaco Corporation". De twee hadden sinds 1934 al een gezamenlijk dochterbedrijf, Caltex, dat de raffinage en verkoop buiten de Verenigde Staten coördineerde.[10] In 2005 werd het bedrijf weer Chevron Corp. genoemd, maar de naam ChevronTexaco wordt nog steeds veel gebruikt.

Op 10 augustus 2005 nam Chevron ook Unocal over. Unocal werd in 1890 opgericht als Union Oil Company of California.[11] Chevron betaalde US$ 18 miljard voor de onderneming inclusief US$ 1,6 miljard aan schulden.[11] Vlak voor de overname was Chevron met een omzet van US$ 143 miljard en een brutowinst van zo'n US$ 17 miljard het op vier na grootste oliebedrijf ter wereld. Unocal was met een jaaromzet van US$ 8 miljard en een operationele winst van US$ 1,7 miljard een relatief kleine speler, maar met aanzienlijke olie- en gasreserves in Azië.[11]

In september 2006 werd bekendgemaakt dat Chevron samen met de Noorse oliemaatschappij Statoil en het Amerikaanse Devon Oil een veld had gevonden in de Golf van Mexico dat naar schatting tussen de 3 en 15 miljard vaten olie zou bevatten.[12] De precieze volumes en de hoeveelheid olie die daadwerkelijk geproduceerd kan worden, zijn echter allerminst zeker. Het veld ligt op zo'n 280 kilometer uit de kust en ruim 9000 meter diep.[12]

Kaart van Marcellus gasgebied

In 2011 ronde Chevron de koop af van Atlas Energy. Chevron betaalde US$ 3,2 miljard voor deze Amerikaanse schaliegas producent actief in het Marcellus gebied tussen West Virginia en het noorden van New York.[13] Door de snel gestegen productie van schaliegas staan de gasprijzen en koersen van de onafhankelijke gasbedrijven onder druk.[13] Chevron neemt nu Atlas Energy over omdat de gasprijzen laag zijn en de kans groot is dat ze in de toekomst weer gaan stijgen.[13]

In april 2019 deed Chevron een bod op alle aandelen Anadarko Petroleum.[14] Het bod op de aandelen is US$ 33 miljard (ca. €29 miljard) waard en inclusief de schuld komt de overnamesom uit op US$ 50 miljard.[14] Anadarko is actief in de Golf van Mexico, Mozambique, Algerije en Ghana. Op het land heeft het grote belangen in schalie-olievelden in Texas en New Mexico. Om de overname te betalen gaat Chevron de komende jaren voor US$ 15-20 miljard aan bezittingen verkopen. De overname moet worden goedgekeurd door de toezichthouders. Als de overname lukt, dan stijgt Chevron van plaats 10 naar 7 op de wereldranglijst van grote olie- en gasmaatschappijen. Het is dan groter dan Royal Dutch Shell en BP, maar moet nog ExxonMobil, Saudi Aramco en vier andere staatsoliemaatschappijen voor laten gaan.[14]

In de Nederlandse Noordzee is Chevron actief met de winning van olie, die via een pijpleiding bij Velsen aangeland wordt en in Amsterdam verder wordt verwerkt.

In Nederland was in de jaren zestig van de 20e eeuw het benzinemerk bekend onder de naam Caltex. Dit werd in 1967, na de ontvlechting van het Caltex-bedrijf, gewijzigd in Chevron.

Zie de categorie Chevron Corporation van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.