Charles de Marnix

De Marnix was de vierde van de zeven kinderen van Charles Ghislain de Marnix (1780-1832) en van Dorothée van der Gracht (1777-1865). De vader verkreeg in 1816 adelserkenning, met de titel van burggraaf (voor de oudste erfgenaam) en graaf (voor allen). Charles was de derde van de vier zoons. Zijn oudste broer was senator Louis de Marnix.

Hij trouwde met Adriana de Heeckeren (1812-1850). Ze hadden een dochter, Adrienne de Marnix (1850-1931), die trouwde met senator Ferdinand de Marnix de Sainte-Aldegonde.

Hij promoveerde tot doctor in de rechten aan de Universiteit Luik. Hij koos voor een carrière in de diplomatie. Hij was achtereenvolgens 'bediende bij het Comité voor Buitenlandse zaken' (1831), 'zaakgelastigde in Kopenhagen' (1839-1841), 'zaakgelastigde in Madrid' (1841-1847), 'gevolmachtigd minister' (1847) en 'grootmaarschalk van het Hof' (1847-1858).

Hij was tevens ook provincieraadslid voor Mechelen, van 1836 tot 1844, en bestendig afgevaardigde voor de jaren 1840 tot 1844. In 1859 werd hij verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Mechelen, een mandaat dat hij uitoefende tot aan zijn dood.

• Généalogie Marnix, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, 1878, Brussel.
• Emile DE BORCHGRAVE, Charles de Marnix, in: Biographie nationale de Belgique, T. XII, Brussel, 1894-1895.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1993.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.