Chaac
Chaac of Chaak is de Yucateekse naam van de Mayagod van regen en donder, die als zodanig ook van groot belang voor de landbouw was. Hij bevond zich in de vier windrichtingen en nam daarvan de rituele kleuren aan. Ook de Azteken vereerden een godheid die op Chaac leek (Tlaloc) en datzelfde geldt voor alle andere Mesoamerikaanse landbouwvolken. In de voor-Spaanse tijd werd hij afgebeeld met een merkwaardige, plantaardig aandoende, soms slurf-achtige snuit en een menselijk lichaam met kenmerken van een reptiel. Hij was nauw verbonden met de Bacabs, de vier oude mannen van het onderaardse, vooral ook van de onderaardse watervoorraden en rivieren. Het belangrijkste oud-Mayaanse vouwboek, de codex van Dresden, bevat zeer veel informatie over de regengoden, hun verblijfplaatsen, en de dagen voor regenrituelen. De oud-Mayaanse vorsten hadden een bijzondere relatie met de regengod, van wie ze vaak de naam als titel droegen. Onder de traditionele Maya's spelen de regengoden nog steeds een voorname rol.
Men associeert Chaac of Chaak met de kleur Maya-blauw waarmee offers en mensenoffers werden beschilderd[1].
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|