Slag bij Beverwijk

Het doel was dat de harde kernen van beide clubs elkaar opnieuw zouden treffen, na de korte en de vooral voor de harde kern van Ajax teleurstellende vechtpartij die eerder was afgesproken bij de ringweg A10. De F-Side vond dat de S.C.F zich niet aan de afspraak hadden gehouden, en wilde een nieuwe vechtpartij tussen de harde kern van beide clubs organiseren. Op de bewuste datum speelden Ajax en Feyenoord in de plaatsen Waalwijk en Alkmaar. De politie beschikte over informatie dat supporters van beide clubs voornemens waren elkaar te treffen, maar de exacte locatie was onbekend. Wel werd een peloton ME'ers nabij de zwarte markt van Beverwijk gestationeerd om de bezoekers daarvan te kunnen beschermen.

Vanwege afgezette wegen troffen de hooligans van beide clubs (elk een paar honderd man sterk) elkaar in een weiland. De politie was deze keer te laat om de confrontatie te voorkomen en moest machteloos toekijken hoe de hooligans van beide clubs elkaar met messen, honkbalknuppels, ijzeren staven, stroomstootwapens, klauwhamers en ander wapentuig op ongekende wijze te lijf gingen. Een groep Ajaxhooligans werd aan twee kanten door de Feyenoordaanhangers ingesloten, en deze groep viel ook uit elkaar, zodat de overgebleven Ajaxhooligans moesten vechten of rennen voor hun leven, en slechts enkele Ajaxhooligans vochten door tot het eind. De rest van de groep blies al snel de aftocht.[1] De ME was verrast door de snelheid en hevigheid van het gevecht en greep zodanig laat in dat er ter plekke geen aanhoudingen werden verricht; alleen werden er nog wat wapens in beslag genomen.

Bij de vechtpartij overleed één Ajax-supporter, Carlo Picornie, die deel uitmaakte van de oudere garde binnen de harde kern van de F-Side. Volgens de lijkschouwer zou Picornie gestorven zijn aan een combinatie van hersenletsel (opgelopen door klappen met een klauwhamer) en steekwonden in de rug. Een traumatoloog oordeelde echter dat alleen de drie steekwonden in de rug dodelijk waren geweest. Deze hadden Picornies linker long doen klappen, waarop ze met bloed gevuld waren. Uiteindelijk heeft justitie één persoon voor Picornies dood weten te veroordelen, de toen 21-jarige Leonardo P. uit Rotterdam. Deze kreeg hiervoor een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf jaar opgelegd. Tijdens het proces naar aanleiding van de moord op Ajaxhooligan Carlo Picornie kreeg Leonardo P. ook te horen dat hij schuldig werd bevonden aan poging tot doodslag op een andere Ajaxhooligan, H. Joos. Deze was ook aanwezig tijdens het gewelddadige treffen bij Beverwijk. Joos raakte bij de vechtpartijen zwaargewond. Feyenoordhooligan Marco P. en de toen 25-jarige Feyenoordhooligan Daniël C. hoorden vier jaar tegen zich eisen. Daniël C. werd veroordeeld omdat hij H. Joos meerdere malen zou hebben gestoken met een mes, en ook werd hij ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij de dood van Picornie. Hem werd poging tot doodslag ten laste gelegd. Ook Marco P. werd veroordeeld voor betrokkenheid bij de moord op Picornie. Ook de toen 25-jarige Feyenoordhooligan Vincent M. werd veroordeeld voor betrokkenheid bij de mishandeling van Joos. Hij zou hem geslagen hebben met een knuppel. Vincent M. verklaarde tijdens het proces Joos "niet hard" te hebben geslagen, zoals wel werd beweerd, maar hem slechts één lichte klap met de knuppel te hebben gegeven. Ook hem werd echter poging tot doodslag ten laste gelegd, en tevens werd hij ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij de dood van Picornie. Hij hoorde twee jaar tegen zich eisen. Leonardo P. heeft echter altijd ontkend iets met de moord op Picornie te maken hebben gehad.

De dood van Picornie leidde tot veel aandacht in de media. Hij was echter niet het eerste dodelijk slachtoffer van supportersgeweld. In 1991 werd FC Twente-aanhanger Erik Lassche bij rellen doodgestoken. De roman de Movo Tapes van de Nederlandse schrijver A.F.Th. van der Heijden is deels op de slag bij Beverwijk gebaseerd.

• Supporters slaags, dode bij voetbalrel, NRC Handelsblad, 24 maart 1997 (1989 wordt in dit artikel genoemd als oprichtingsjaar van de Stichting F-Side. Dit moet 1984 zijn.)