Carina Van Cauter

Carina Elisabeth Jan Van Cauter (Merchtem, 27 juni 1962) is een Belgisch advocate en politica voor de Open Vld.

Carina Van Cauter
Volledige naamCarina Elisabeth Jan Van Cauter
GeborenMerchtem, 27 juni 1962
Kieskring Oost-Vlaanderen
Regio Vlaanderen
Land België
FunctiePolitica
Advocate
PartijVLD / Open Vld
Functies
2000-2007Provincieraadslid Oost-Vlaanderen
2004-2007Gedeputeerde Oost-Vlaanderen
2007-2019Volksvertegenwoordigster[1]
2019-hedenVlaams Parlementslid
2019-hedenDeelstaatsenator
Website
Portaal    Politiek

Levensloop

Ze is de dochter van wijlen wielrenner Emiel Van Cauter. In 1985 huwde ze met Johan Van Tittelboom, burgemeester van Herzele. Samen hebben ze twee kinderen. Ze is licentiaat in de rechten en werd advocate aan de balie van Oudenaarde. Ook bemiddelde ze in familiezaken.

In 2000 werd ze voor de VLD verkozen tot provincieraadslid van Oost-Vlaanderen en in 2004 werd ze ook gedeputeerde in de provincie. Bij de verkiezingen van 2007 werd ze vanaf de tweede plaats op de Kamerlijst van Oost-Vlaanderen verkozen en nam ze ontslag als provincieraadslid en gedeputeerde. Daarin werd zij opgevolgd door Hilde Bruggeman. Ze bleef Kamerlid tot in 2019.

Tijdens de legislatuur 2007-2010 zetelde zij in de Kamer van volksvertegenwoordigers in de commissies Justitie, Naturalisaties en de werkgroep Overheidsaansprakelijkheid. Tevens was zij lid van de onderzoekscommissie belast met het onderzoek van de grote fiscale fraudedossiers. Samen met senator Martine Taelman was zij afgevaardigd door Open Vld in de Atomiumwerkgroep, belast met de hervorming van de Justitie.

Hoewel haar partij Open Vld een zware nederlaag leed, werd Carina Van Cauter bij de verkiezingen van 2010 herkozen in de Kamer. Ze werd lid van de commissies Grondwetsherzieningen en Naturalisaties. Tevens werd zij als plaatsvervanger actief in de commissie Justitie.

Bij de oprichting van de Parlementaire Commissie Seksueel Misbruik in Gezagsrelaties (en in het bijzonder de Katholieke Kerk), waarop zij vanaf het begin van de crisis binnen de Katholieke Kerk aanstuurde, werd zij aangeduid als ondervoorzitter van deze commissie. Haar aandeel in deze wordt extra onder de loep genomen omdat zij bekende in 1972 zelf het slachtoffer van ontvoering en poging tot aanranding te zijn geweest.

In de commissie Naturalisaties lag zij aan de basis van de nieuwe strengere criteria om Belg te worden, welke vanaf januari 2011 gehanteerd worden. Vooral de bereidheid te integreren, het kennen van één der landstalen en de bereidheid de taal van woonplaats aan te leren, zijn haar stokpaardjes. Zij was tevens auteur van de nieuwe nationaliteitswet die een antwoord moest bieden op de vele verzuchtingen van de Snel-Belg-wet. Haar wet - die het verwerven van nationaliteit koppelt aan werk, taal en integratie - ging van kracht op 1 januari 2013.

In februari 2011 werd zij door de redactie van Actua-TV uitgeroepen tot beste en hardst werkende parlementslid. Zo was zij te zien in de uitzending van Actua-Rapport op 12 februari 2011 waar ze het had over de minnelijke schikking en de afschaffing van het bankgeheim, de problemen rond onderzoeksrechters en procedures, de verstrenging van de naturalisatie en de werkzaamheden in de bijzondere commissie seksueel misbruik.

In maart 2014 bracht De Standaard het rapport uit van alle zetelende parlementsleden. Carina Van Cauter kwam er als beste uit met een score van 8/10. Vooral haar werk binnen de commissie Justitie, de commissie Seksueel Misbruik en haar nieuwe wet rond de Belgische nationaliteit werden hiervoor in rekening gebracht.

Bij de verkiezingen van 2014 werd ze herkozen als Kamerlid. Ze werd daarna door haar partij benoemd als fractieleider.[2] Ze bleef dit tot oktober 2014.

In 2018 was ze in de running om gouverneur van Oost-Vlaanderen te worden. De aanstelling veroorzaakte meningsverschillen binnen de coalitie van de regering-Bourgeois en nadat Van Cauters vermeende uitslag op de selectieproeven uitlekte, trok ze haar kandidatuur in.[3]

In 2019 was ze lijsttrekker van de Oost-Vlaamse Open Vld-lijst voor het Vlaams Parlement.[4] Hoewel de Open Vld een zetel verloor in Oost-Vlaanderen, kreeg ze 36.883 voorkeurstemmen en stond daarbij op de dertiende plaats van meest aantal voorkeurstemmen voor het Vlaams Parlement.[5] Ook werd ze door haar partij afgevaardigd naar de Senaat als deelstaatsenator. In de Senaat werd ze fractieleidster voor Open Vld.

Eretekens

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.