Brian Eno

Zijn eerste stappen zette Eno bij de glamourband Roxy Music (1972/1973), waarna hij aan een solocarrière begon (1973). De eerste lp's bevatten nog vocale liedjes, maar gaandeweg legde Eno zich meer en meer toe op minimale muziek. Deze koers mondde uiteindelijk ook uit in de eerste ambient muziek, ontstaan op zijn ziekbed (een vriend zette een lp op, terwijl ook de geluiden van de straat erdoorheen klonken). Veel hedendaagse ambient-producers zien hem als de grondlegger van het genre.

In 1979 nam hij het beroemde album No New York op met een viertal No wave artiesten: Lydia Lunch, James Chance & the Contortions, DNA en Mars. Hij stond menig ander muzikant bij: David Bowie (Low, "Heroes" en Lodger), Talking Heads, Genesis, Devo en Coldplay (Viva La Vida).

Sinds 1984 is hij de welhaast onafscheidelijke partner van Daniel Lanois als producer van U2. In 1995 maakten Eno en U2 onder de gezamenlijke naam Passengers het album Original Soundtracks No. 1. Hiervan werd één single uitgebracht, namelijk Miss Sarajevo, een duet met Luciano Pavarotti.

Brian Eno, die een Belgische moeder heeft, is een groot fan van Arabische rock en gaf in het kader daarvan in 2005 concerten in Londen, Parijs, Moskou en Sint-Petersburg, samen met onder meer Rachid Taha, Imogen Heap en Nitin Sawhney. Deze concerten werden gegeven voor de Stop the War Coalition, tegen de Irakoorlog.

In mei 2009 ontwierp Brian Eno een audiovisuele installatie die geprojecteerd wordt op het Sydney Opera House aan de haven van Sydney. 77 Million Paintings is de naam van het steeds wisselende kleur- en vormexperiment.

Hij was op 7 september 2018 een van de tientallen artiesten uit allerlei landen die zijn handtekening zette onder een open brief in de Engelse krant The Guardian gericht aan de organisatoren van het Eurovisiesongfestival dat in 2019 gehouden zou gaan worden in Israël, de winnaar uit 2018. In de brief vraagt men dringend het songfestival in een ander land te houden waar de mensenrechten beter geëerbiedigd worden: Zolang de Palestijnen geen vrijheid, gerechtigheid en gelijke rechten genieten, kan er geen sprake zijn van "business as usual" met een staat die hen hun basisrechten onthoudt.

In 1994 werd Eno benaderd door ontwerpers Mark Malamud en Erik Gavriluk om muziek te componeren voor het Windows 95-project. Eno bedacht 84 stukken, en het resultaat is bekend als het zes seconden durende opstartgeluid van het Windows 95-besturingssysteem.[1]

• Website van Brian Eno