Breepleinkerk

De Breepleinkerk is een gereformeerde kerk in Rotterdam. De kerk is gevestigd op de hoek van de Randweg en de Breeweg, welke verbonden worden door het Breeplein.

Breepleinkerk
Breepleinkerk Rotterdam
PlaatsRotterdam
Gebouwd in1930-1931
Restauratie(s)1965
Architectuur
BouwmateriaalBaksteen
StijlperiodeNeorenaissance
Interieur
Orgelfa. van Leeuwen, 1931
Zitplaatsen1051
Portaal    Christendom
Breepleinkerk Rotterdam
Breepleinkerk, interieur met orgelfront

Oorlogsjaren

Gedurende de meidagen van 1940 lag het Zuiderziekenhuis te dicht bij de frontlinie van de gevechten om vliegveld Waalhaven. De patiënten werden daartoe overgebracht naar een geïmproviseerd hospitaal in de Breepleinkerk. Het kruis en de letters 'HOSPITAAL' zijn anno 2016 nog steeds te onderscheiden op de wand van de kerk. In 1942 meldt een jonggetrouwd joods gezin zich bij de kerk en vraagt om onderdak als schuilplaats voor de Duitsers. De koster en zijn vrouw gaan hiermee akkoord, waarna de koster achter het orgel een gat in de zolder zaagt, waardoor er een luik ontstaat. In deze ruimte dook het gezin onder, oorspronkelijk voor zes weken. Ze zouden er echter 34 maanden verblijven. Naarmate de tijd vorderde spoedde zich een ander gezin naar de dominee, woonachtig aan de Randweg, waar de kerk ook gevestigd is. Ook zij hadden een schuilplaats nodig en de dominee vroeg daartoe de koster of het gezin daar terecht kon. De koster vond dit goed, maar moest toen wel melden dat er al een ander gezin zat. De dominee had al die tijd van niets geweten. De koster zaagde aan de andere kant van de kerk nog een luik en het tweede gezin dook daar onder. De ouders moesten hun kind echter onderbrengen in pleeggezinnen, omdat dit kind eventueel herrie kon veroorzaken. De pleegouders van dit kind kwamen op zondag altijd naar de kerk, samen met het kind. Omdat de echte ouders het kind graag wilden zien vroeg het kostergezin de pleegouders na de dienst op de koffie. Het kind werd de tuin ingestuurd om de kippen te voeden, waardoor de ouders stiekem door een raampje naar hun kind konden kijken en zagen dat het goed ging.

In het eerste gezin werd ondertussen een baby geboren, die opgevoed werd door de dochter van de koster, die daarvoor terug in huis kwam wonen. Deze vrouw had net zelf een kind gekregen en om die reden viel het niet op als er een kind huilde. Het 'illegale' kind mocht alleen in de tuin en de kerk komen. Het natuurlijke kind van de vrouw mocht wel buiten lopen. Opvallend is dat het kind ter wereld is gebracht door dr. Lasley, een oogarts van Surinaamse afkomst.

Drie weken voor het eind van de bezetting vielen Duitsers de kerk binnen. Een ondervraagde had verteld dat er wapens in de kerk lagen. De soldaten gingen op zoek, maar vonden niets. Een onderduiker zat op dat moment een spelletje te spelen met de koster en kon niets anders dan wegduiken onder het bed van de koster. De soldaten waren echter zo gefixeerd op wapens dat ze de rest over het hoofd zagen. De onderduikers werden dan ook niet gevonden. Drie weken later werd de bevrijding gevierd en waren ook deze twee gezinnen vrij.

Op 5 november 2011 werd aan de kerk een plaquette onthuld door burgemeester Ahmed Aboutaleb. Hierop staan de gebeurtenissen van de oorlogsjaren. Aboutaleb heeft ook een essay geschreven, waarin dit hele verhaal beschreven is.

Referenties

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.