Boulevard des Capucines (Monet)

De Boulevard des Capucines is een van de vier grote boulevards van Parijs, samen met de Boulevard de la Madeleine, de Boulevard des Italiens en de Boulevard Montmartre, die Haussmann vanaf 1853 had laten aanleggen. De straat dankt zijn naam aan een klooster van de kapucijnen dat vroeger op deze plek gelegen was. De Boulevard des Capucines had aparte gedeelten voor voetgangers en rijtuigen, die door rijen bomen van elkaar gescheiden waren.[1]

Hoewel Monet het grootste deel van de jaren zeventig van de negentiende eeuw doorbracht in het even buiten Parijs gelegen Argenteuil, schilderde hij in die periode ook enkele stadsgezichten. Voor deze weergave van de Boulevard des Capucines maakte hij gebruik van het balkon van de studio van de beroemde fotograaf Nadar, waar in april 1874 ook de eerste tentoonstelling van de impressionisten gehouden zou worden. De gebouwen die de nieuwe boulevards van Haussmann omzoomden waren vaak voorzien van smeedijzeren balkons vanwaar men het drukke leven op straat kon bekijken. Aan de rechter rand van het schilderij is een heer met een hoge hoed op een van de volgende balkons te zien.[1]

Monet gebruikte voor Boulevard des Capucines een opvallend hoog gezichtspunt, zoals hij eerder bijvoorbeeld had gedaan in Terras in Sainte-Adresse en hanteerde een zeer losse schilderstijl.[2] De wandelaars op de boulevard zijn weinig meer dan zwarte penseelstreken. De roze vlekken die rechts op de voorgrond zichtbaar zijn, worden vaak geïnterpreteerd als ballonnen.[3]

Monet schilderde in 1873 nog een bovenaanzicht van de boulevard, tegenwoordig in bezit van het Poesjkinmuseum in Moskou. Omdat de catalogus hierover geen duidelijkheid verschaft, valt niet meer met zekerheid te zeggen welk van beide schilderijen op de impressionistententoonstelling van 1874 te zien is geweest, al heeft de versie in Moskou de beste papieren.[4] Het schilderij kreeg veelal slechte kritieken. Met name het gebrek aan nauwkeurig geschilderde details moest het ontgelden. Ten minste een criticus, Ernest Chesneau, prees Monet echter om de manier waarop hij de beweging en levendigheid van de menigte had weten vast te leggen.[5]

Het schilderij is in ieder geval in bezit geweest van:

• mevr. De Meixmoron de Dombasle, Diénay
• E.B. Workman, Londen
• Marshall Field, New York, eigenaar van een keten warenhuizen.
• Eugene Victor Thaw, New York, een kunsthandelaar en -verzamelaar.
• Nelson-Atkins Museum of Art

• 
  De studio van Nadar rond 1860
• 
  Terras in Sainte-Adresse (1867)
• 
  Boulevard des Capucines (1873)

• (en) museumwebsite.
• Google Art Project.
• (en) Anne Distel, Michel Hoog, Charles S. Moffett, Metropolitan Museum of Art, Impressionism: A Centenary Exhibition, 1975.
• (en) Michelle Facos, An Introduction to Nineteenth Century Art, Routledge, New York, 2011.
• (en) Ian Kennedy, Monet’s Boulevard des Capucines in Apollo Magazine, 1 maart 2007.