Boris Koutzen

Koutzen kreeg al op zesjarige leeftijd vioolles van zijn vader. In 1918 verhuisde hij met zijn familie naar Moskou. Aldaar studeerde hij bij Leo Zetlin (viool) en bij Reinhold Glière (compositie) aan het Conservatorium van Moskou (Russisch: Московская Государственная Консерватория им. П.И.Чайковского). Op 17-jarige leeftijd werd hij violist in het orkest van de Statelijke opera in Moskou en later veranderde hij zich tot het symfonieorkest van Moskou, dat toen onder leiding stond van Serge Koussevitzky. In 1922 verhuisde hij naar Berlijn en studeerde viool bij Karl Klingler, een leerling van Joseph Joachim, aan de Hoge school voor muziek aldaar.[4] Samen met de bekende cellist Gregor Piatigorsky verzorgden zij toen kamermuzikale optredens in het "Café Ruscho" in de Ansbacherstraße, in de buurt van het Berlijnse Operagebouw.[5]

In de lente van 1923 vertrok hij naar de Verenigde Staten en werd violist in het Philadelphia Orchestra, dat toen gedirigeerd werd door Leopold Stokowski. Van 1937 tot 1945 was hij violist in het NBC Symphony Orchestra, dat gedirigeerd werd door Arturo Toscanini.[4][6] In 1940 promoveerde hij aan het Philadelphia conservatorium tot Doctor of Musical Arts.[4] Hij was ook lid van een strijkkwartet samen met Bernard Robbins, Carlton Cooley en Harvey Shapiro.[7]

Op 3 juni 1924 huwde hij met de pianiste Inez Doley Merck; samen hadden zij de zoon George (1926-2009) en de dochter Nadia (geboren 1930). In 1929 werd Koutzen genaturaliseerd.

In 1944 werd hij docent voor viool aan het Vassar College in Poughkeepsie. Aldaar was hij tot 1966 ook dirigent van het orkest van deze instelling. Hij was eveneens docent voor viool aan het Philadelphia conservatorium, nu: University of the Arts, in Philadelphia. Aldaar was hij hoofd van de vioolafdeling van 1925 tot 1962.[4] Hij was verder medeoprichter en de eerste dirigent van The Chappaqua Orchestra (TCO Orcchestra).[8]

Als componist schreef hij werken voor verschillende genres, werken voor orkest, harmonieorkest, twee opera's, vocale muziek en kamermuziek.

• Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. 560 p., ISBN 978-1-136-79024-9
• Jerold Angelus: Boris Koutzen, Duct Publishing, 2011. 104 p., ISBN 978-6200-11715-1
• John Ardoin: The Philadelphia Orchestra : A Century of Music, Philadelphia: Temple University Press, 1999, 256 p., ISBN 978-1-566-39712-4
• Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
• Kyle Smith: Catalog of the Music of Pennsylvania Composers, Vol. I: Orchestral Music, Wynnewood, Penn: Pennsylvania Composers Forum, 1992, 60 p.
• Edith Borroff, J. Bunker Clark: American Opera : A Checklist, Detroit: Harmonie Park Press, 1992, 334 p., ISBN 978-0-8999-0063-6
• Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The Heritage Encyclopedia of Band Music - Composers and Their Music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
• Allan Ho, Dmitry Feofanov: A Biographical Dictionary of Russian and Soviet Composers, New York: Greenwood Press, 1989. xxv, 739 p., ISBN 978-0-313-24485-8
• E. Ruth Anderson: Contemporary American Composers - A Biographical Dictionary, Second edition, Boston: G. K. Hall, 1982, 578 p., ISBN 978-0-816-18223-7

• (en) Biografie op de internetpagina van "The Library of Congress"
• (en) De Boris Koutzen collectie in de "George Sherman Dickinson Music Library"
• (en) Biografie op de internetpagina van "socialarchive.iath.virginia.edu" (gearchiveerd)