Bisdom Troyes

Het Gallo-Romeinse volk van de Tricasses leefde aan de bovenloop van de Seine; het gebied had dan ook vele namen Tricassium, Trecassina, Tricases, Trecasses etc. De eerste christen predikers in het gebied zouden Potentien en Sérotin geweest zijn, aan het einde van de 3e eeuw. Zij werden gezonden vanuit Sens, eveneens gelegen in de Romeinse provincia Gallia Lugdunensis. De Gallo-Romeinse bevolking verjoeg de twee geestelijken op gewelddadige wijze uit Troyes, dat niet meer was dan een bewoond eiland in de Seine[4]. Pas in 313 werd het christendom toegestaan door het Edict van Milaan in het gehele Romeinse Rijk. Dit betekende voor Troyes en andere Gallische steden nieuwe missioneringen en de oprichting van een bisdom. Troyes werd als civitas van de Tricasses een bisschopsstad. Het bisdom Troyes stond onder invloed van het aartsbisdom Sens. Er bestaat onzekerheid over welke geestelijke uit Sens de eerste bisschop was in Troyes. Traditioneel wordt Saint Amatour genoemd.

Met de komst van Clovis en de Franken kreeg het gebied van de Tricasses een nieuwe naam: Champagne, wat betekent à campis vastis of met de uitgestrekte velden[5]. Door het verdrag van Verdun (843) kwam de bisschop van Troyes terecht onder het gezag van de koningen van West-Francië of Frankrijk. Dit verdrag was bepalend voor elke verdere bisschop van Troyes, die immers een hoveling werd van de Franse koning. Meerdere graafschappen in het gebied vormden finaal het graafschap Champagne. De bisschop van Troyes werd een van de bisschoppen van de grote provincie Champagne. Dank zij de Franse koning Filips IV de Schone werd het gebied rechtstreeks aan de Franse Kroon gehecht. Daarmee bleef de Franse politiek in het bisdom Troyes manifest aanwezig, in tegenstelling tot het naburige bisdom Langres, dat meerdere grenzen kende tussen Frankrijk, Bourgondië en het Heilig Roomse Rijk. Met Filips de Schone werd een andere bisschopsstad in de Champagne hoofdstad van Champagne: Châlons-en-Champagne. Nog éénmaal kende het bisdom Troyes een hoogtepunt, namelijk tijdens de voorbereidingen en ondertekening van het verdrag van Troyes (1420). Dit verdrag werd ondertekend in de kathedraal. Het Frans en Engels koningspaar verbleven in deze stad van de Champagne, dat feitelijk onder Engels bestuur stond.

In de 2e helft van de 16e eeuw vond er oproer plaats tussen hugenoten en katholieken in en rond de kathedraal van Troyes, tijdens de Franse godsdienstoorlogen.

Met de Franse Revolutie werd het machtige benedictinessenklooster van Troyes afgeschaft. De bisschop behield evenwel zijn zetel. Van 1801 tot 1822 bestuurde hij tijdelijk delen van het bisdom Langres en het aartsbisdom Sens. In 2002 besliste paus Johannes Paulus II door zijn hervorming van de Franse bisdommen dat het bisdom Troyes een suffragaanbisdom werd van Reims. Hiermee werd de eeuwenoude band tussen Troyes en Sens doorgeknipt.