Biljoengoud

Biljoengoud (soms genaamd djokjazilver of medaillezilver) is een legering van een edelmetaal (meestal zilver, maar ook goud) met een hoog gehalte aan basismetaal (zoals koper). Het wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van munten, medailles en penningen.

Onder koning Hendrik VIII van Engeland werd zo veel koper verwerkt in zilveren munten dat de koning de bijnaam old coppernose kreeg. De neus was het hoogste deel van de munt waar na slijtage het koper het eerst zichtbaar werd.

Het woord is een verbastering vanuit het midden Latijnse billo, wat "een munt met voornamelijk koper", of gewoon "betalingseenheid" betekent.

Het gebruik van biljoengoud gaat terug door de middeleeuwen naar de Griekse oudheid. Tijdens de 6e en 5e eeuw v.Chr. maakten sommige steden op Lesbos munten van 60% koper en 40% zilver. In de middeleeuwen werden magerdere verhoudingen aangenomen, soms met slechts 25% or zelfs 20% zilver.[1]

De uitdrukking voor biljoen verklaren betekent dan ook: iets ongeldig verklaren.