Bernard Renooij

Renooij had aanvankelijk les van Henk van den Berg, de organist van de Abdijkerk in Loosduinen. Aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag studeerde af in piano, orgel en muziektheorie (respectievelijk in 1939, 1940 en 1943). Zijn orgeldocent was Adriaan Engels.

Renooij was aanvankelijk organist in enkele kerken in Utrecht en het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Den Haag en daarna in de Oude Kerk in Delft. In Den Haag werkte Renooij van 1946 tot 1969, waar hij organist was van de Duinoordkerk en later de Kloosterkerk. In 1966 werd, mede door zijn inzet hiervoor, een nieuw driemanuaal orgel in de Kloosterkerk, (de voormalige kapel van een Dominicanerklooster) geplaatst, vervaardigd door de Deense fa. Marcussen.

Daarnaast werkte Renooij op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Aanvankelijk (1944) als docent harmonieleer, later als hoofd van de afdeling muziektheorie, en tot zijn pensionering als adjunct- en waarnemend directeur.

Componeren deed Renooij in zijn vrije tijd. Hij componeerde werken voor orgelsolo (o.a. psalmbewerkingen en in 1955 de Triptiek 'In Nativitate Domini') en voor koor. Voor het muziektheorieonderwijs schreef hij een aantal solfègeboeken. In 1964 werd hem de Visser Neerlandiaprijs toegekend voor het werk Sinfonia voor jeugdorkest dat hij componeerde voor Hofstads Jeugdorkest. In 1951 was hij met Joh. de Zwaan jr. oprichter en ook de eerste voorzitter van de Haagse Orgel Kring. Tot zijn overlijden was hij erelid van deze HOK.

Renooij overleed op 91-jarige leeftijd na een kort ziekbed.

• Jaarboek 2007 Geschiedkundige Vereniging Die Haghe