Bergpostweg
Een bergpostweg (Duits: Bergpoststrasse) is een bijzondere weg in Zwitserland. Autobussen van de Zwitserse Post hebben altijd voorrang op deze bergwegen en mogen daar de drietonige hoorn[1] voor gebruiken. De drietonige hoorn dient in reguliere dienst op bergwegen voor signalering of waarschuwing, bijvoorbeeld voordat onoverzichtelijke bochten worden genomen; ook autobussen, zoals skibussen, van andere bevoegde bedrijven mogen die voor dit doel gebruiken. Vanuit de traditie van het gebruik van de posthoorn werd de drietonige hoorn ontwikkeld. De postbussen en andere bussen op Bergpoststrassen zijn de enige motorvoertuigen in Zwitserland, naast politie- en hulpvoertuigen waarvoor meervoudige hoorns zijn toegestaan.
Geschiedenis
De drietonige hoorn klonk voor het eerst op de bergwegen in 1923. In 1927 reden postbussen over de Flüelapas en werden 39 bergwegen tot bergpostwegen verklaard.[2]
Juridisch
Het verkeersbord "Bergpoststrasse" (4.05) geeft aan op welke wegen een bestuurder de borden en instructies van de bestuurders van voertuigen in het openbaar vervoer op lastige kruisingen en bij het passeren moet opvolgen (artikel 38 (3) VRV). Waar deze verplichting ophoudt, staat het verkeersbord "Ende der Bergpoststrasse" (4.06).
Voorts is van toepassing: Kennzeichnung besonderer Strassen (verkeerstekens bijzondere wegen), Signalisationsverordnung[3]
Bergpostwegen (selectie)
- Ilanz: Ruschein - Ladir;
- Schwarzwaldalp: Scheideggstrasse (Bergpoststrasse Rosenlauital - Scheidegg - Grindelwald) Meiringen / Willigen;
- Flüelapas;
- Pfäffikon SZ - Feusisberg Luegeten;
- Brienzerbergstrasse.
Weblinks
- Bergpoststrassen Fotos, Bus-Bild.de.
- Bergpoststrasse: Nur auf diesen Postauto-Pfaden ist das wechseltönige Dreiklanghorn erlaubt. NZZ Online, 7 december 2005.
| Bronnen, noten en referenties |