Beekjuffers (familie)

De beekjuffers zijn te onderscheiden van de overige juffers door de volgende kenmerken: hun achterlijf heeft een metaalglans (blauw bij mannetjes en groen tot brons bij vrouwtjes); ze hebben brede vleugels, die bij het mannetje geheel of gedeeltelijk donker blauwzwart gekleurd zijn. Met hun lengte tot 50 mm zijn het de grootste juffers.

Beekjuffers hebben een vlinderachtige vlucht, die vanwege de gekleurde vleugels vooral bij mannetjes opvalt. Imago's zijn vaak in de oevervegetatie van een beek te vinden, waar mannetjes op uitkijkposten zitten. Beekjuffers hebben als enige libellenfamilie complexe dreig- en baltsvluchten, waar soms meerdere dieren aan deelnemen. Dit is vaak een spectaculair gezicht. Soms laten baltsende mannetjes zich een stukje meedrijven op het wateroppervlak in een stroomversnelling. Het mannetje verdedigt een territorium, waarin het vrouwtje solitair de eitjes afzet, in waterplanten. Soms verdwijnt het vrouwtje bij de ei-afzet geheel onder water.

Beekjuffers zijn gespecialiseerd in stromend water. De larven leven tussen waterplanten en uitgespoelde boomwortels. Een hoge zuurstofverzadiging van het water is belangrijk. De bosbeekjuffer is hierin kritischer dan de weidebeekjuffer.

De familie kent de volgende geslachten:

• Archineura Kirby, 1894
• Atrocalopteryx Dumont, Vanfleteren, De Jonckheere & Weekers, 2005
• Bryoplathanon Garrison, 2006
• Caliphaea Hagen in Selys, 1859
• Calopteryx Leach, 1815
• Echo Selys, 1853
• Hetaerina Hagen in Selys, 1853
• Iridictyon Needham & Fisher, 1940
• Matrona Selys, 1853
• Matronoides Förster, 1897
• Mnais Selys, 1853
• Mnesarete Cowley, 1934
• Neurobasis Selys, 1853
• Noguchiphaea Asahina, 1976
• Ormenophlebia Garrison, 2006
• Phaon Selys, 1853
• Psolodesmus McLachlan, 1870
• Sapho Selys, 1853
• Umma Kirby, 1890
• Vestalaria May, 1935
• Vestalis Selys, 1853

• 
  Calopteryx atrata
• 
  Calopteryx splendens
• 
  Calopteryx virgo